Kawiarnia

Rukia

-Potworami, nijako, uszkodzeniem. - mruczała pod nosem, kiwając przy tym lekko głową.
-Czyli, że nic miłego...- skwitowała w końcu i westchnęła, prostując się. Ułożyła znów oba łokcie na blacie stołu, wpatrując się w twarz swojego chłopaka. Swojego? A może już raczej dobrego znajomego, przyjaciela? Ciężko było jej stwierdzić kim dla niego teraz była i kim on był dla niej.
-Nie zapomniałeś? Miło...- rzuciła od tak, od niechcenia przenosząc wzrok za okno.

Mike

Spojrzał na nią z wyrzutem. Naprawdę sądziła, że jest taki zmienny w uczuciach?
-Nie musisz mi robic wyrzutów. Dobrze wiesz, że o Tobie nie zapomniałem i nie musisz mnie tak badac.-mruknął z nutą goryczy w głosie.

Rukia

Zerknęła na niego kątem oka, badając wzrokiem mimikę jego twarzy.
-Przecież nie robię Ci wyrzutów...- westchnęła z uśmiechem, podpierając brodę na otwartej dłoni. Odwróciła głowę w jego stronę. Wyprostowała pod stołem nogi,krzyżując je. Poczuła się dziwnie nieswojo.

Mike

Nie zdążył odpowiedziec, z problemy wybawił go przybyły właśnie kelner. Mężczyzna postawił na stoliku tacę z dwiema filiżankami i odszedł do swoich zajęc. Chłopak wziął do ręki jedną czekoladę i przysunął ją do ust parząc wargi.

Rukia

Uśmiechnęła się kącikami warg, widząc parujące filiżanki. Sięgnęła po jedną z nich, przyciągając ku sobie szklane naczynie z cieczą.
Zamieszała w czekoladzie łyżeczką.
-No mów coś, robi się niezręcznie... - westchnęła cicho, pod nosem.Odgarnęła pojedyncze kosmyki rudych włosów.

Mike

Spojrzał na nią znad swojej filiżanki.
-Zawsze myślałem, że lubisz czasem pomilczec.-skłamał. Doskonale wiedział, że Rukia nie znosi ciszy, lecz po prostu nie wiedział, co mógłby powiedziec.

Rukia

Upiła łyka gorącej czekolady i spojrzała na niego z uwagą. Kąciki jej warg drgnęły ku górze, cwany uśmiech wtargnął na jej usta.
-Chodźmy gdzieś, na plażę... Do parku. Gdziekolwiek.- zaproponowała nagle, nie mogła wysiedzieć w takiej ciszy. Nie, to nie dla niej. Jednak po tak długiej nieobecności ciężko było jej znaleźć temat do rozmowy. Musiała z nim chwilę poprzebywać, przyzwyczaić się znów do jego osoby za którą tak tęskniła.

Mike

Skwapliwie skinął głową. Czekolada przestała mu smakowac, chciał wyrwac się z tego dusznego, małego lokaliku i cieszył się, że Rukia to zaproponowała.
-Zapłacę tylko.-powiedział odsuwając krzesło. Rzucił dziewczynie pełne wdzięczności spojrzenie i poszedł w stronę lady uregulowac rachunek.

Rukia

Upiła jeszcze sporego łyka, nie mogła przecież odmówić sobie chociaż odrobiny gorącej czekolady. Odstawiła filiżankę z brzękiem, podnosząc się z miejsca.
Rozejrzała się po lokalu, czuła się dziwnie, mało przyjemnie. Zerknęła za Mike'm. No cóż, przy nim musiała udawać - i chciała. Nie miała zamiaru pokazywać jak bardzo zbrzydły jej tutejsze okolice. Stąd też nie wyzbyła się uśmiechu z ust, a jedynie podreptała za nim, oplatając go rękoma w pasie. Czekała aż zapłaci za rachunek.

Mike

Podał banknot marudnemu kelnerowi i czekał cierpliwie aż ten wyda mu resztę. W końcu wrzucił drobne do kieszeni i z westchnieniem ulgi zerknął na Rukię.
-Wynosimy się stąd.-mruknął rozplątując jej dłonie i jedną zostawiając w swojej.
-Cel...-zawahał się myśląc, gdzie mogliby iśc.
-Plaża? Camping?-zaproponował po chwili namysłu.

Rukia

Przez dobrą chwilę zastanawiała się i doszła do wniosku, że chociaż mieszkała w tym mieście kupę czasu, ani razu nie odwiedziła campingów nieopodal miasta.
-Camping, camping. - uśmiechnęła się pogodnie, zaciskając palce na jego dłoni. Pociągnęła go w stronę wyjścia.
-Mam nadzieje, ze wiesz jak tam dojść. - zachichotała.

Mike

Zawahał się, lecz tylko na moment.
-Jasne. Kilka razy tam byłem.-skłamał bez mrugnięcia okiem. Nie zamierzał się przyznawac, że kompletnie nie zna tych okolic i ma tylko mgliste pojęcie jak tam dotrzec. Uśmiechnął się i poszedł za Rukią.

Rukia

Pchnęła dłonią szklane drzwi i wyszła za kawiarnię, przystając na chodniku. Dała mu szerokie pole do popisu, czekając aż obierze właściwy kierunek. Zerknęła uważnie kątem oka na chłopaka, uśmiechając się ledwo zauważalnie.
Dopiero teraz dostrzegła, że w sumie nieco się zmienił. Rysy jego twarzy nabrały ostrości, jakby przybrał nieco wieku. Wyglądał doroślej.

Mike

W lewo. Nie, w prawo. A może jednak w lewo? W końcu uśmiechnął się do Rukii promiennie i pociągnął ją za sobą w skręcającą w lewo uliczkę.
-To kawałek stąd. Ale chyba dojdziemy.-poinformował ją z myślą, że kluczenie po uliczkach może zabrac im trochę czasu.

P.S. Zw, idę się tylko umyc ;]

Rukia

-Chyba? - powtórzyła zaraz po nim, dorównując mu kroku. No proszę, pan wszystko wiedzący nie wiedział gdzie no są campingi! ;3
Zachichotała cicho pod nosem, mogło być całkiem zabawnie zważając na fakt, że Palmbeach do najmniejszych mieścin nie należało. Dźgnęła go palcem u drugiej, wolnej dłoni w bok w zaczepnym geście.
-Mam nadzieje, że nie wyprowadzisz nas w pole. - wystawiła mu koniec języka.