Kawiarnia

Charles

- A to jest duża moc.- powiedział zwracając szczególną uwagę na wyraz "duża". Wyszczerzył zęby. No co, w końcu ma taką siłę, że hoho.

Yennefer

- Wielka. Gigantyczna. - przyznała z rozbawieniem. Bynajmniej nie dlatego, żeby chłopak miał ramię jak wierzbowa witka, o nie. Wydawał się dosyć dobrze zbudowany, nie specjalnie napakowany ale też nie chucherko.
- Ludzie bardzo się Ciebie boją? - zażartowała patrząc na niego.

Charles

Kiwnął kilka razy głową.- I to jak!- powiedział.
- Wyobraź sobie taką sytuację: Idę drogą, albo w jakieś kolejce stoję, o. Nie chce mi się stać. Napinam się i puszczają mnie na przód, bo się boją.- opowiedział z dumą. Fakt faktem, nigdy tak nie było, ale zawsze rozmarzyć się można.

Yennefer

Pokiwała z powagą głową.
- Tak, to rzeczywiście budzi respekt. - przyznała zachowując poważną minę. Nagle parsknęła śmiechem.
- Czy na postojach podczas szkolnych wycieczek wykorzystywałeś to, żeby rozegnać kolejkę do toalety? - zapytała patrząc na niego rozbawiona.

Charles

- Noo, zawsze byłem pierwszy.- uznał z dumą. Wyprostował się i uśmiechnął szeroko.
- Takie uroki przystojnych, zbudowanych, czarujących mężczyzn..- uznał po chwili, z wielką skromnością. Tak, tak.. naprawdę wieeeeeeeeelką skromnością, tyle że na odwrót.

Yennefer

Przechyliła lekko głowę jakby kontemplując jego słowa. Zastanawiała się, czy mówi poważnie? Nie, raczej nie, chociaż mogło to tak wyglądać. Skinęła z powagą głową.
- To dość pożyteczne. Tak sobie myślę, że jeśli będę gdzieś czekała w jakiejś kolejce czy gdzieś to zawołam, może mi pomożesz. Naprężysz muskuły, spojrzysz złowrogo... i już, załatwione! - uśmiechnęła się pogodnie.