Inari

Garray

Widząc ściereczki w jej ręce chciał już zaprotestować, ale zmienił zdanie słysząc jej wyjaśnienia. No, w porządku, może dźwigać, przenosić, przesuwać meble, ale kurzy wycierał jej nie będzie! Książki i płyty może poprzenosić, ewentualnie można uznać to za nieco bardziej męczące zajęcie.
- Okay. - rzucił krótko i podszedł do wskazanych przez nią pudeł. Wyciągnął z kieszeni składany nóż i przeciął zaklejającą karton taśmę. Książki, stwierdził zaglądając do środka. Wziął do ręki leżącą na wierzchu, zerknął na następną i uśmiechnął się lekko. A on się zastanawiał, gdzie podziały się jego ulubione tytuły - teraz tajemnicze zniknięcie zostało wyjaśnione. Z uśmiechem pokręcił głową i odłożył powieść do kartonu.
- No i jak, mogę już działać? - zapytał przenosząc spojrzenie na siostrę.

Inari

- Tak, już skończyłam - odrzekła, obrzucając uważnym spojrzeniem wyczyszczone z kurzu deski. Teraz regał wyglądał zdecydowanie lepiej - ciemnobrązowe drewno nabrało delikatnego połysku. Inari odrzuciła ścierkę na jedno z zamkniętych jeszcze pudeł i oparłszy się o szafę, skrzyżowała ręce na piersi. Teraz jej jedynym zajęciem było patrzenie, jak Garray odwala za nią jedną z najgorszych robót w nowym mieszkaniu. Jak dobrze, że ją tu znalazł! Gdyby nie on, musiałaby sama namęczyć się przy schylaniu po książki, a tak jej praca przy regale ograniczyła się do parokrotnego machnięcia ścierką po półkach.

Garray

- Co za szczęście. - mruknął pod nosem, na tyle cicho, żeby siostra go nie usłyszała - a jeżeli już, to niewyraźnie. Włożył nóż między zęby, schylił się i podniósł jeden z kartonów. Podszedł do regału drugi karton pchając przed sobą nogą, stawił oba obok siebie i przykucnął wyjmując nóż z ust. Rozciął taśmę z drugiego pudła, zajrzał do środka. Tu też książki, doskonale.
- Masz to poukładane w tych kartonach jakoś tematycznie? Autorami? Jak to ustawić na tych półkach, żebyś mogła się potem odnaleźć? -zapytał odwracając się w stronę siostry.

Inari

Inari czekała tylko, aż Garray wypomni jej, że zamiast doprowadzać do porządku własne mieszkanie, stoi sobie i marnuje czas. Dziwiło ją, że jeszcze tego nie zrobił.
- Powinny być poukładane tytułami, alfabetycznie, ale nie musisz ich tak dokładnie ustawiać. Najwyżej później coś poprawię - odpowiedziała, rozglądając się po mieszkanku. W myśli już planowała, gdzie umiejscowi obrazki, zdobną lampę... dekorowanie było jedyną częścią przeprowadzki, której nie mogła się doczekać jeszcze zanim przyjechała do Palm Beach.

Garray

Obrzucił spore pudła krótkim spojrzeniem, jakby próbując odgadnąć ile książek może się w nich znajdować. No cóż, na pewno sporo. Świadomy, że czeka go dłuższa chwila roboty usiadł po turecku na podłodze. Wyjmował książki po kilka, ostawiał je na półkach zaczynając od dołu.
- Będziesz tak stać i patrzeć? Przyniosłabyś chociaż bratu czegoś do picia, jak już się musisz obijać. - fuknął na siostrę udając irytację. W rzeczywistości nawet odpowiadało mu wyznaczone zajęcie - przynajmniej mógł odświeżyć pamięć czytając znajome tytuły i zyskać świadomość jakie książki posiada Inari. Jeżeli kiedyś będzie miał na którąś ochotę, siostra nie da rady wykręcić się od pożyczenia.

Inari

- No, doooobrze... - mruknęła w odpowiedzi. Właściwie to ona też chętnie by się czegoś napiła. Już ruszyła do niedużego aneksu kuchennego, kiedy zorientowała się, że czajnik i naczynia wciąż schowane są w pudłach. W torbie, którą miała ze sobą podczas podróży powinien być jakiś nienapoczęty sok, ale szklanek trzeba poszukać... Inari westchnęła w zbolały sposób i zaczęła rozglądać się za tym odpowiednim kartonowym pakunkiem. Nieopodal stały trzy małe pudła - w którymś z nich powinny być szklanki. Chwyciła pierwszy z brzegu i delikatnie nim potrząsnęła. Usłyszała cichy brzdęk uderzających o siebie szklanych powierzchni.
~ "Ha, mam was!" ~ - pomyślała z uśmiechem i zerwała taśmę oklejającą karton. Wydobyła ze środka dwa naczynia. ~ "Dobrze, że nie stłukły się podczas przewozu. Mogłam je jakoś zabezpieczyć."
Ruszyła do łazienki i przepłukawszy szklaneczki z kurzu, wróciła do pokoju. Zaraz... gdzie ona postawiła tę cholerną torbę? A, tak! Na kanapie! W tym bałaganie Inari ciężko było się odnaleźć.
Dziewczyna zaraz wyjęła z torby pomarańczowy sok w kartonie i nalała do obu naczyń.

Garray

Szybko wpadł w rytm pracy, zaczął układać książki niemal automatycznie. Wyjęcie kilku z pudła, krótkie zerknięcie na grzbiety okładek, na półkę. I to samo, to samo, to samo... Nawet nie zauważył kiedy ujrzał dno pierwszego kartonu. Zaraz, zaraz, czy on nie wysłał po coś siostry?
- Inari, czy Ty produkujesz te szklanki? A może wyciskasz sok z owoców? - krzyknął podnosząc na chwilę głowę. A, mniejsza o to. Odepchnął puste pudło, przyciągnął drugie, zapełnione. Wrócił do roboty. Niestety musiał wstać, by móc układać książki na półkach dalej od podłogi.

Inari

- Już, już... w gardle ci się chyba nie pali, nie? - odparła, wracając do Garraya z dwoma szklankami wypełnionymi sokiem pomarańczowym. Najpierw chciała podać mu tę, do której nalało jej się troszkę mniej napoju, ale w porę dotarło do niej, że to by już było przegięcie. Wyciągnęła ku bratu drugą szklankę. - Proszę. Niestety, to jedyny napój, który w tej chwili posiadam.

Garray

- Żebyś się nie zdziwiła. - burknął pod nosem, nie kierując tych słów konkretnie do niej tylko rzucając je gdzieś w stronę półki, na której właśnie ustawiał ostatnie tomy. Odwrócił się w stronę siostry, wyjął jej z rąk szklankę.
- W porządku, nie jest źle. Zawsze może być gorzej. - stwierdził sentencjonalnie, za jednym razem wychylając sok. Oddał siostrze puste naczynie, machnął ręką wskazując regał.
- Skończyłem, jak widzisz. Co robimy z płytami, też tutaj? - zapytał przenosząc spojrzenie na ostatni karton stojący pod ścianą.

Inari

Upiła niewielki łyczek soku i kiedy Garray podał jej szklankę, obie postawiła na brzegu zawalonego różnistymi pakunkami stołu i przygryzła górną wargę, wpatrując się w zawalone książkami półki. Niewiele tam miejsca zostało na płyty, lecz w chwili obecnej to było jedyne miejsce nadające się do ich ustawienia.
- Niech będzie tutaj - odrzekła, mierząc regał jeszcze jednym uważnym spojrzeniem. Płyt Inari miała całe mnóstwo, toteż Garray na pewno straci przy ich układaniu więcej czasu. By się nie zanudzić dziewczyna postanowiła więc ruszyć tyłek i przenieść do szafy swoje ubrania. Albo chociaż ich część - ze wszystkimi ciuchami mogła dziś nie zdążyć.

Garray

Zmierzył regał krytycznym spojrzeniem. No dobra, jakoś sobie poradzi, chociaż jak znał życie - i siostrę - płyt nie będzie mało. Podszedł do kartonu, przyniósł go na miejsce i rozciął taśmę nierozłącznym nożem. Nie mylił się, czekało go trochę kombinowania jeśli chciał to wszystko jakoś zmieścić. Zmarszczył lekko brwi.
- A co ty na to, żebym Ci zbił na to jakąś półkę? Wystarczy oszlifować, polakierować i będzie elegancko. - mruknął po chwili namysłu. Spojrzał na siostrę pytającym wzrokiem.

Inari

Inari zdążyła już wleźć do środka dużej, na pierwszy rzut oka o wiele za dużej jak na mieszkanie o takich gabarytach szafy. Gdy usłyszała pytanie Garraya, wychyliła się z przepastnego wnętrza mebla ze ścierką w ręce.
- Mówisz poważnie? - spytała. Dziewczynie zdawało się, że zmontowanie półki to dość trudne i pracochłonne zajęcie, więc zaskoczyła ją jego propozycja. Przecież równie dobrze Inari mogła wybrać się do sklepu meblowego po gotowy produkt, zamiast męczyć brata.

Garray

Wzruszył lekko ramionami.
- Jeśli odpowiadałoby Ci takie rozwiązanie to jasne, czemu nie. - stwierdził po czym roześmiał się cicho widząc jej zdumioną minę.
- Doprawdy, Inari, zaczynam się zastanawiać czy ja może kiedykolwiek byłem złym bratem? - zapytał z rozbawieniem. A wydawało mu się, że nigdy wcześniej nie dał jej powodów, dla których mogłaby wątpić w jego chęć pomocy w rozmaitych sprawach. No, chyba, że po prostu wątpi w jego zdolności i sądzi, że zbicie kilku deseczek będzie stanowiło dla niego problem.Dłonią odrzucił do tyłu włosy i uniósł do góry jedną brew, patrząc na nią z miną mającą wyrażać coś pomiędzy rozbawieniem a irytacją.

Inari

Przyjrzała się bratu, przymrużywszy powieki.
- Nie rób takiej miny. Idiotycznie z nią wyglądasz - stwierdziła i wyszła z szafy. Dość tego przecierania półek - były już wystarczająco czyste, by położyć na nich ubrania. Dodała. - Nie o to mi chodzi. Po prostu zastanawiam się, czy montowanie półki nie jest zbyt trudnym i pracochłonnym zajęciem.
Z ust Inari mogło to brzmieć mało wiarygodnie - w końcu zwykła wysługiwać się innymi bez skrupułów. Mimo to jej słowa były szczere - bo co by było, gdyby jakaś źle przybita deska spadła jej niespodziewanie na głowę? Inari nie miała pojęcia, czy Garray naprawdę umie robić takie rzeczy.

Garray

Posłusznie zmienił minę na normalną, czyli taką, która wyrażała coś pomiędzy absolutnym spokojem i lekkim znudzeniem. Westchnął.
- Oj, Inari, a co w tym skomplikowanego? Parę godzin roboty, łącznie z wykończeniem. Zresztą, nie cierpię na brak wolnego czasu. - stwierdził wzruszając lekko ramionami. Nagle spojrzał na nią podejzrzliwie, jakby zdał sobie sprawę z jakiejś anomalii w zachowaniu siostry.
- A właściwie - zaczął. - To od kiedy Ty martwisz się o to, czy przypadkiem nie robisz mi problemów? Jakoś nigdy wcześniej Ci to nie przeszkadzało. - powiedział oskarżycielsko.