Grób Sagiego

Sagitarius

Odszedł. Zniknął. Choć tyle lat przeżył pięknych upomniała się o niego ta, która odbiera życie. Śmierć przypomniała sobie o nim zbyt wcześnie, ale cóż ? Nikt nie poda jej do sądu za niesprawiedliwość.
Tu spoczywa Sagitarius. Dog Niemiecki, kochający towarzysz, przyjaciel. Na zawsze w sercach.

Natalie

Przyszła. Spojrzała na mogiłę swojego ulubieńca. Otarła z policzka pojedynczą łzę. Popatrzyła na wyryty na tabliczce skromny napis. Zwiesiła smętnie głowę. - Najpierw Kiara, teraz Sagitarius. - szepnęła do siebie. - Ciekawe, kto będzie następny. - przełknęła łzy.

Dia

Dia weszła tu powolnym krokiem gdyż czuła, że musi tu przyjść. Chyba tylko raz w życiu była na cmentarzu, ale to było dawno temu. Nie spostrzegając stojącej niedaleko Natalie suka podeszła do grobu. Z jej błękitnych ślepi pociekły zły smutku. Nagle rozgległ się głośny skowyt. Skowyt smutku czyli płacz. Nie mogła się z tym pogodzić. Mimo iż kiedy ostatni raz go widziała to nie zbyt za nim przepadał to teraz czuła wielki żal i gorycz. Jednak ona siedziała dalej i nie przestawała płakać gdyż chciała by wszyscy go zapamiętali