Jezioro blisko lasu

Yadis · Wysłany: Wto 16:42, 10 Mar 2009 Temat postu:

Przyszłam nad jezioro i usiadłam na małym drewnianym pomoście. Siedziałam wpatrzona w wodę połykając łzy. Wszystko znów się skomplikowało i to ja miałam ratować sytuację. Ten list był dla mnie jak wyrok. Chcąc się wyładować, jak kiedyś rzuciłam dosyć spory kamyk w toń jeziora.

/będę za pół godziny, na pół godziny, a potem pod wieczór/

Steve · Wysłany: Wto 22:09, 10 Mar 2009 Temat postu:

Szedł powoli mijając drzewa. Miał nadzieję, że spotka tu Idalię, musiał wiedzieć co miało znaczyć to dziwne oskarżenie. Zatrzymał się nieopodal jeziora i rozejrzał. Oczywiście, Idalii nie było. Za to przy brzegu siedziała znajoma postać. Steve przez chwilę przyglądał się Yadis zastanawiając się czy do niej podejść.

Yadis · Wysłany: Wto 22:13, 10 Mar 2009 Temat postu:

Rzuciłam w wodę drugi kamyk, potem kolejny i kolejny. Byłam wściekła. Gniotłam w ręce plik kartek zapisany drobnymi literami. Zaklęłam głośno po rosyjsku i ukryłam twarz w dłoniach.

Steve · Wysłany: Wto 22:16, 10 Mar 2009 Temat postu:

Steve przyglądał się Yadis uważnie - jeszcze nigdy nie widział jej w tak złym humorze. W końcu podszedł do niej i spytał:
- Coś się stało?

Yadis · Wysłany: Wto 22:19, 10 Mar 2009 Temat postu:

Nie spoglądając na niego zaśmiałam się trochę histerycznie.
- Taak...powiedzmy, że coś się stało. Tym razem rodzinka.

Steve · Wysłany: Wto 22:22, 10 Mar 2009 Temat postu:

Nie miał najmniejszej ochoty na wysłuchiwanie żali dziewczyny, ani tym bardziej na pocieszanie. Jednak po ostatnim zdarzeniu był jej coś winien. Jakby na to nie patrzeć Yadis uratowała mu życie.
- Mogę się dosiąść? - spytał. - Może uda mi się jakoś pomóc.

Yadis · Wysłany: Wto 22:28, 10 Mar 2009 Temat postu:

- Pewnie - odpowiedziałam i pociągnęłam nosem - Choć niewiele pomożesz. Właśnie dostałam list - pokazałam plik kartek - z błaganiami, prośbami, groźbami...mój ojciec zostawił moją mamę i dwóch młodszych braci. Zabrał im wszystko. Nie mam licznej rodziny. Ciotka z Europy o nas zapomniała. Mają tylko mnie...
Spojrzałam w dal z wściekłością :
- Mam już dosyć tego, że to ja zawsze mam zbawiać świat. Myśleć o wszystkich i o wszystkim. Muszę im jednak pomóc, są moją rodziną...

Steve · Wysłany: Wto 22:33, 10 Mar 2009 Temat postu:

- Och, w takim razie rzeczywiście... Powinnaś im pomóc - powiedział tylko. On sam jednak nie rozumiał - nie znosił swojej rodziny i choćby nie wiem co się działo i tak by im nie pomógł.

Yadis · Wysłany: Wto 22:35, 10 Mar 2009 Temat postu:

- Tu nawet nie o to chodzi. Mam jakieś pieniądze, ale...tu bardziej chodzi o mnie - powiedziałam i spojrzałam na niego.

Steve · Wysłany: Wto 22:37, 10 Mar 2009 Temat postu:

Posłał jej pytające spojrzenie. Jeśli zależało jej na rodzinie to o co mogło jej chodzić?

Yadis · Wysłany: Wto 22:41, 10 Mar 2009 Temat postu:

- Jak nauczyć się być bardziej egoistycznym ? Zawsze było tak, że wszyscy mieli wszystko co trzeba, a ja zostawałam na lodzie bo najpierw myślałam o innych, a potem dopiero o sobie. Chyba jednak nie potrafię inaczej...

Steve · Wysłany: Wto 22:47, 10 Mar 2009 Temat postu:

Uśmiechnął się i powiedział:
- Nawet w Palm Beach ludzi pomocnych i bezinteresownych ze świecą szukać... A to, że od posiadania wszystkiego o czym się zamarzy dużo ważniejsze jest mieć wielu przyjaciół pewnie sama dobrze wiesz.

Yadis · Wysłany: Wto 22:51, 10 Mar 2009 Temat postu:

- Gdyby tylko za wszystkie dobre uczynki ludzie odpłacali przyjaźnią...pewnie wiesz o tym jak bardzo niektórzy ludzie lubią wykorzystywać innych.

Steve · Wysłany: Wto 22:54, 10 Mar 2009 Temat postu:

- Wiem - odparł. - Ale nikt nie jest chyba tak głupi, żeby nie zauważyć kiedy ktoś z potrzebującego osoby zmienia się w wyzyskiwacza. A już na pewno nie Ty.

Yadis · Wysłany: Wto 22:56, 10 Mar 2009 Temat postu:

Uśmiechnęłam się do niego i powiedziałam :
- Jak widać niekoniecznie...ja po prostu nie umiem odmawiać.