Jezioro Spokoju

Andrea

- Nie, nie fajnie.- odparł wychodząc z wody, zabrała ręcznik od chłopaka. Wytarała włosy.- Mogę Cię już zabić, albo poprostu tylko spróbować?- zapytała szczerząc się.

Nathaniel

Wstał, szczerząc się.
- Znam sztuki walki, nie podchodź! - odpowiedział groźnie, wystawiając jedną nogę do przodu, razem z ręką. Zachwiał się i przewrócił. - no, prawie. - stwierdził łagodnie.

Andrea

- Daleko Ci nawet do marnego efektu.- wyszczerzyła zęby w beszczelnym uśmieszku.- Ale postępy robisz..- przyznała po chwili, zdjęła bluzę, wykręciła ją chcąc wycisnąć z niej wodę.

Nathaniel

- widzisz, bo to ja. - odpowiedział z dumą, rzucając w dziewczynę kamykiem. - jesteś bezczelna! - stwierdził po krótkiej chwili, wyrywając źdźbło trawy.

Andrea

- Ja? Skądże. Musiało Ci się pomylić.- stwierdziła kiwając lekko głową. Rzuciła w chłopaka ręcznikiem.- Dziękuję.- powiedziała słodko.

Natalie

Natalie weszła i zerknęła na jezioro. Usiadła nad jego brzegiem i spojrzała w dal. Zerknęła w bok i zauważyła parę. Nie chcąc im przeszkadzać, odwróciła głowę i zerknęła na odległy brzeg jeziora. Zgięła nogi w kolanach i oparła o nie ręce, na których położyła brodę.

Nathaniel

- cicho siedź, ladacznico niewierna! - zaśmiał się, siadając mokry na motorze. Uśmiechnął się w stronę Natalie, myśląc przez chwilę, co po tych słowach o nim sądziła. Wzruszył jedynie ramionami, kładąc sobie ręcznik na barki.

Andrea

Wzruszyła ramionami. Wyciągnęła nogi, odchylając głowę w tył. Uśmiechnęła się sama do siebie, przymknęła oczy, miarowo oddychając.

Natalie

Uniosła głowę i zerknęła na chłopaka. Złapała jego spojrzenie i uśmiechnęła się doń łagodnie. Wyprostowała nogi, zerkając na odległy brzeg jeziora. Ukryła twarz we włosach.

Nathaniel

Uśmiechnął się wrednie, podchodząc cicho - bo na palcach - do dziewczyny. Wyciągnął przed jej twarzą ręcznik i wycisnął z niego wodę, śmiejąc się. - dobrze Ci tak. - stwierdził, kładąc się koło niej. Oddychał nieco nierówno, ale na jego twarzy widniał wredny uśmieszek.

Natalie

Natalie rzuciła w ich stronę kolejne ukradkowe spojrzenie, trochę zazdrosna, że oni mają co robić, a jej się nudzi. Zanuciła cicho jakąś melodię, którą wymyśliła na poczekaniu.

Andrea

Wytarła dłonią wodę z twarzy- I kto tu jest wredny. Weź Ty idź.- mruknęła popychając go lekko. Ponownie zwróciła wzrok ku niebu.

Nathaniel

- Nie chcę Cię zostawiać - stwierdził niechętnie, odgarniając włosy z twarzy dziewczyny. Zaśmiał się, spoglądając na Natalie. Uśmiechnął się nieco szerzej, dając jej też znak, aby podeszła.

Natalie

Uniosła lekko głowę, ale stwierdziła, że w sumie to nie będzie ludziom zawracać głowy, o. xd Pokręciła przecząco głową, nie chciała jednak, żeby wyszło to za niegrzecznie. Położyła się na plecach i zamknęła oczy, śpiewając cicho. [dla ciekawych, Remember The Time, Michael Jackson. ;p]

Andrea

- Mhm, no tak.- odparła usmiechając się lekko.- Taki dobroduszny jesteś, rozumiem.- dodała szczerząc się.