Las na obrzeżach Palm Beach

Garray

Odwrócił głowę wyrwany z zamyślenia. Właściwie sam nie wiedział czy cieszy się ze spotkania czy raczej jest zły, że zakłócono mu samotność.
-Cześć.-odpowiedział krótko, przyglądając się dziewczynie uważnie.
-Byłaś przy ruinach.-stwierdził po chwili.

Mersedes

Taa - odpowiedziała - nie przeszkadzam? Czy wolisz być teraz sam? - spytała i spojrzała na chłopaka

Garray

Skinął głową zadowolony, że dobrze zapamiętał jej twarz. Po chwili jednak uświadomił sobie, że dziewczyna zadała mu jakieś pytanie i jego kiwnięcie może zostać odebrane za odpowiedź.
-Przepraszam, zamyśliłem się. Możesz powtórzyć?-zapytał.

Mersedes

pytałam czy przeszkadza ci moja obecność - powiedziała od razu i spojrzała przed siebie. Założyła na siebie już bluze, którą wcześniej trzymała w ręce. Robiło się powoli chłodno

Garray

-Nie, raczej nie. - odpowiedział ostrożnie, wciąż obserwując ją uważnie. Znowu zaczynasz bawić się w jakiegoś cholernego telepatę. - pomyślał w pewnej chwili ze złością.

Mersedes

A więc. Albo nie usłyszałam albo się nie przedstawiłeś - powiedziała z nieśmiałym uśmiechem na twarzy

Garray

-Nie przesłyszałaś się.-potwierdził, nie zamierzając ułatwiać jej zadania. Uśmiechnął się lekko pod nosem.

Mersedes

Spojrzała na niego wyczekująco i po chwili odwróciła wzrok - a na imię masz..? = spytała i się cicho zaśmiała

Garray

On także się uśmiechnął.
-Garray. Garraty, Garry, jak wolisz. Wszystko jedno.-odpowiedział spokojnie.

Mersedes

Pan zagadka się ujawnił - powiedziała i się zaśmiała - fajne imię - dodała po chwili

Garray

Wzruszył ramionami.
-Czy ja wiem. Nigdy nie myślałem o imionach w kategoriach "fajne - niefajne". - stwierdził swobodnie.

Mersedes

No tak - powiedziała po chwili i znów spojrzała się w ziemie. Liczne gałęzie były na niej.

Garray

Szedł bez słowa swoim równym, wolnym tempem. Głowę zaprzątały mu niezbyt wesołe myśli, lecz nie był w stanie ich od siebie odpędzić; zmarszczył brwi, jakby zastanawiając się nad czymś.

Mersedes

Dziewczyna spojrzała się na chłopaka. Wyglądał na zamyślonego. Po chwili odwróciła wzrok i sama zaczęła rozmyślać

Garray

-Słuchaj...-zaczął w pewnej chwili zastanawiając się jak zapytać o to, czego chcaiał się dowiedzieć.
-Długo tu mieszkasz? Znasz ludzi?-zapytał zerkając na nią.