Las na obrzeżach Palm Beach

Zulus

- Okej. - mruknął. - TA Kia? I wy się z nią kolegujecie? - zapytał, przypominając sobie starą, dobrą Kię, która na początku chciała go zagryźć. - Nic wam nie jest? Jeszcze wam nic nie zrobiła?

Tauti

-Evita zniknęła bez śladu - powiedziała spadając na cztery łapy. -Cześć rudzielcu! - krzyknęła i podeszła do Zulusa. -jak dobrze nie być jedyną - powiedziała z ulgą.

Zulus

- Cześć, ruda. - odparł. Przeciągnął się leniwie. - Nie ma już mojej Evity? Nie widziałaś jej? - wyraźnie spochmurniał, no bo w końcu TAMTA Evita zniknęła już dawno. Przypuszczał, ż ta, którą widział niedawno, nie była TĄ Evitą, bo nigdy by się tak do niego nie odnosiła, ale lepsza podróba niż jej brak.

Yume

- Nie wiem czy ta KIA z którą się koleguje to ta KIA o którą Ci chodzi. Czy twoja KIA jest kotem ? Bo nasza KIA jest psem. - powiedziała akcentując dobitnie "kia".

Zulus

- Była psem. Takim długowłosym owczarkiem z wielką kitą na ogonie. Beżowo-czarno-czekoladowym. - stwierdził. Usiadł obok kotek.

Yume

- Tak, to chyba ona. Nie znam się na rasach psów ale ma wielką i miękką kitę na której niedawno siedziałam. - pochwaliła się.

Zulus

Spojrzał na kotkę. - Tamta Kia nie pozwoliłaby nikomu siedzieć na swojej kicie. - Odparł ponuro. Spodziewał się już, że nie zobaczy swojej starej, dobrej Kii. Zaraz, zaraz! Przecież tamta Kia podobno nie żyje i on widział jej chorobę! Czyżby przysłali jej podróbkę?

Yume

- No cóż, nie pozwalała mi, sama tam wskoczyłam. Wprawdzie była trochę niezadowolona, ale nie wykonywała żadnych gwałtownych ruchów. - powiedziała drapiąc się po głowie.

Natalie

Natalie weszła do lasu niespiesznym krokiem, rozglądając się uważnie. Tak, kochała przyrodę i takie miejsca. Oparła się plecami o najbliższe drzewo i stanęła tak, rozmyślając.

Gabriel

Chłopak przemierzał las PalmBeach w poszukiwaniu spokoju, może tu go znajdzie. W pewnym momencie dostrzegł dziewczynę, cóż, jedna osoba przecież go nie dobije. Wspiął się na niskie drzewo, usiadł na gałęzi.

Natalie

Natalie zauważyła, że ktoś przechodził obok, i dostrzegła nieznajomego chłopaka siedzącego nad nią. Zwinnie wspięła się na drzewo i po chwili siedziała obok. Zerknęła na niego. - Natalie. - rzuciła w przestrzeń, ciekawa, czy ten nadaje się do rozmowy, czy jest raczej samotnikiem.

Gabriel

Niezauważalnie zagryzł wargę, a jednak wszystko jest możliwe. - Gabryś. - Mruknął kierując swój wzrok prosto na nią. Przez chwilę miał ochotę ją zwalić, ale mu przeszło. : 3

Natalie

- Znaczy, to jest zdrobnienie, nie? - zapytała, oczywiście musiała to dodać, bo by nie przeżyła. Nie czekając na odpowiedź, złapała się gałęzi wyżej i usiadła wygodniej. - No więc, czym się interesujesz? - zapytała. Standardowo.

Gabriel

- Możliwe. - Mruknął. Coś ostatnio przestawił się na mówienie zagadkami, podobno to jest teraz modne, a Gabryś nigdy nie był z modą na bieżąco.
- Deska. - Odparł. W sumie, on nie miał zbyt wielu zainteresowań.

Natalie

- Fajnie, zawsze chciałam spróbować jazdy na desce. - stwierdziła, uśmiechając się. - A... słuchasz też reggae, jak większość skate'ów? Czy jesteś inny? - zapytała, słyszała, że każdy skate słucha reggae, ale zawsze szukała wyjątków.