Leśna polana.

Chris.

- W stu procentach. Jest tak jak ostatnim razem jak tu byliśmy, można nawet powiedzieć, że twoja nieobecność w moim życiu przez ostatnie miesiące była wielką torturą. - ciągnął dalej to wszystko i nie miał zamiaru już siedzieć cicho. Za długo już czekał na jakikolwiek znak od dziewczyny.

Natalie

Brunetka zawahała się, nie bardzo wiedząc, czy aby na pewno powinna zrobić to, co chciała. Nie uśmiechało jej się ranienie tak bliskiej jej osoby i zniszczenie całej przyjaźni. Raz kozie śmierć, się mówi.
- na moją odpowiedzialność. - mruknęła i przysunęła się jeszcze bardziej. Delikatnie pocałowała chłopaka, po chwili jednak cofnęła głowę, by widzieć jego reakcję.

Chris.

A on tylko czekał na takie coś. Gdy poczuł jej delikatne usta na swoich to aż lekki dreszczyk przeszedł po jego ciele, tym razem dość przyjemny. Nie spuścił dziewczyny z wzroku, a już po chwili sam ją pocałował, ale tym razem dość namiętnie, kładąc przy tym dłoń na jej szyi. Już miał gdzieś, czy dziewczyna go spoliczkuje, czy może sobie pójdzie, co nawet wydawało się dość prawdopodobne przypominając sobie poprzednie próby Chrisa.

Natalie

Dziewczyna zaś z miejsca uznała, że nie zrobiła źle, co ją nieco uspokoiło. Widać było, że wyraźnie się rozpromieniła. Wplotła dłoń we włosy chłopaka i mrugnęła do niego. Od dawna nie czuła się przy nikim tak dobrze, biorąc pod uwagę, że każdy ważniejszy w jej życiu facet przepadał.

Chris.

Po krótkiej chwili oderwał się od niej, a na jego ustach malował się szeroki uśmiech, tak zwany 'zaciesz' xd. Zagryzł dolną wargę znów gapiąc się w jej oczy, które wydawały mu się teraz jakoś tak..jeszcze ładniejsze? Sam nie wiedział.
- Teraz masz chwilę czasu na ucieczkę, bądź spoliczkowanie mnie. - szepnął ledwo dosłyszalnie.

Natalie

Dziewczyna parsknęła śmiechem.
- rozczarujesz się, niczego takiego nie będzie. - stwierdziła po prostu, cały czas z szerokim uśmiechem na ustach. Przyłożyła swój policzek do skroni ciemnowłosego i zamknęła oczy, pogrążając się w rozmyślaniach.

Chris.

Spojrzał na nią z udawanym rozczarowaniem na twarzy, co też bardzo dobrze mu wyszło.
- Muszę jakoś z tym żyć... - mruknął krzyżując ręce na klatce piersiowej. Wziął głęboki wdech, nadal nie mogąc pojąć, że przed chwilą stało się to, co już kilka razu mu się nie udało osiągnąć.

Natalie

- wybacz, że cię rozczarowałam. chyba że naprawdę tego chcesz. - stwierdziła dziewczyna, na powrót wpatrująca się z uwagą w chłopaka. Uśmiechnęła się szeroko.
- nie żartuję z ciebie. - zastrzegła, na wszelki wypadek. Gdyby miał pomyśleć, że tak jest... Nie, nie ma mowy. Przecież jej uwierzy, czekał na to tyle czasu.
- cierpliwość zostaje wynagrodzona. - zacytowała i mrugnęła do niego.

Chris.

- Nawet mi się nie waż iść. Teraz będziesz ze mną tutaj siedzieć. - powiedział śmiejąc się pod nosem. Tak, teraz można powiedzieć, że Chris jest szczęśliwy, nawet bardzo.
- Ty nawet nie wiesz ile ja czekałem żeby bez żadnych problemów móc cię pocałować. - dodał obejmując ją w pasie.

Natalie

- na pewno wiele. zawsze myślałam, że powinieneś znaleźć sobie kogo innego, ale teraz i ja jestem szczęśliwa. - stwierdziła szczerze i objęła dłońmi ramiona chłopaka, jakoś tak leżąc na boku. Pocałowała go w policzek i uśmiechnęła się po raz nie wiadomo który. Tak się składa, że nie była skąpa w okazywaniu swych emocji.

Chris.

Uśmiechnął się szeroko, pokazując przy tym szereg śnieżnobiałych zębów i musnął ją delikatnie w usta.
- Dobrze, że cię nie słucham, widzisz? - zaśmiał się i ponownie zbliżył się do dziewczyny. Pocałował ją w usta. Tak fajnie, namiętnie i w ogóle xd.

Natalie

- czasem i to ma swoje lpusy. - przytaknęła posłusznie, zgodnie z tym, co uważała. Oddała pocałunek i wyszczerzyła się wesoło do chłopaka. Poczochrała dłonią jego włosy z widocznym zadowoleniem. Zastanawiała się, co będzie dalej, ale wolała być myślami tu i teraz.

Chris.

Oj tak. On słuchał tylko i wyłącznie siebie. Zagryzł dolną wargę i przyglądał się jej dłuższą chwilę, a na jego ustach pojawił się wesoły uśmiech. Moment później ten uśmiech zniknął, ponieważ przypomniał sobie o Noahu, który w każdej chwili może wrócić i chcieć żeby Natalie do niego wróciła. Przeczesał swoje długie włosy palcami i odwrócił wzrok na..drzewo.

Natalie

Dziewczyna odchrząknęła i delikatnie pogładziła dłonią policzek chłopaka.
- hej, co jest? - zapytała poważnie, nie bardzo wiedząc, co mu dolega. Nie chciała, by się czymś zamartwiał, wolałaby go widzieć szczęśliwego.

Chris.

Chwilę się zastanawiał czy powiedzieć dziewczynie o swoich obawach dotyczących jej byłego chłopaka. Właściwie nie był pewien czy to jest były chłopak, czy też taki, który po prostu chwilowo jest nieobecny.
- Nie, wszystko w porządku. - oczywiście skłamał, a kącik jego ust drgnął lekko w górę.