Leśna polana.

Eliot

- Przesadzasz, przynajmniej teraz na coś wyglądasz... - powiedział próbując się powstrzymać od śmiechu, lecz mu to nie wyszło... Parsknął śmiechem. Gdy już się trochę uspokoił podszedł bliżej do dziewczyny; jakimś cudem mu się udało ułożyć ten chaos na jej głowie. xD

Harem

Uśmiechnęła się szerzej i ponownie potarmosiła blondyna po włosach.
- Czy ty mnie czasem nie podrywasz, maminsynku? - parsknęła śmiechem. W jednej chwili przypomniała sobie też o Joe, a uśmiech zszedł jej momentalnie z twarzy. Próbowała go ponownie przywołać, ale wyglądało to raczej na grymas.

Eliot

- Jeżeli to tak odbierasz to wybacz, chyba że wolałaś zostać z tym czymś na głowie? - odrzekł. Zaniepokoił go szybka zmiana nastroju towarzyszki. Najwidocznie coś się jej nie spodobało, zapytał - Coś nie tak?

Harem

- Równie dobrze sama mogłabym to ułożyć, mam wprawę. - odparowała prędko, wbijając jedną dłoń do kieszeni spodni. Przewróciła oczami. Myśl o Joem całkowicie zepsuła jej humor.
- Nieważne. - dodała równie chłodno, chociaż nie tego chciała. Stwierdziła w myślach, że mogłaby prowadzić program "Jak tracić znajomych". Parsknęła urywanym chichotem.

Eliot

- Nie sądze, jeżeli masz mieć do końca dnia taką minę to nie lepiej, by było się wykadać? I tak o tym zapomnę za kilka dni, więc watro spróbować. - powiedział uśmiechając się delikatnie do niej. Jeśli, ktoś miał zamiar mieć przy nim smutną minę, to za wszelką cenę próbował go rozweselić.

Harem

Przywołała na twarz jako taki uśmiech, żeby tylko Eliot skończył ją przepytywać. Odsunęła się nieco.
- Jest okej, nic poważnego. - stwierdziła, wzruszając ramionami. Rozejrzała się po lesie. Wszystkie strony wyglądały tak samo. Stłumiła kichnięcie. Zaczynało się robić ciemno.
- Idziemy?

Eliot

- Niech Ci będzie. A co do powrotu, to będzie cięzko. Wszystkie drzewa wydają się takie same. - mruknął robiąc dwa kroki w przód. Rozejrzał się dookoła lasu robiąc wielki grymas na twarzy. Był strasznie niezadowolony.

Harem

Uniosła brwi do góry.
- Myślałam, że wiesz którędy wejść i tylko żartujesz. - mruknęła zrezygnowana i osunęła się przy drzewie. Słońce powoli kierowało się ku dołowi, bo pomiędzy koronami drzew przenikało coraz mniej promieni. Jęknęła cicho. Kierowała cały czas wzrok za chłopakiem, z nadzieją, że jednak robi sobie z niej żarty.

Eliot

- Ja w takich sytuacjach nie żartuję... Nie wmaiaj mi, że ty też nie wiesz jak dojść do miasta. - spojrzał na nią troszeczkę zdziwiony. Usiadł obok niej, a na jego twarzy pojawił się cwaniacki uśmieszek. Mruknął - Wygląda na to, że jesteśmy zmuszeni tutaj spać...

Harem

Zmrużyła oczy i wysunęła dłoń do góry. Popukała chłopaka w czoło, podciągając jednocześnie kolana.
- Chyba Ty. Ja zamierzam dojść do domu. - mruknęła, przewracając oczami. Obwinęła ramiona dłońmi, ale jak siedziała, tak się nie ruszyła. Sama nie wiedziała co robić. Nie wyglądało na to, że blondas zamierza iść do domu po ciemku, a i jej nie widziało się spacerowanie w mroku po nieznanym lesie. Z drugiej strony wcale go nie znała. Odsunęła się trochę, przymykając oczy. Oparła twarz o kolana, a ręce zaplotła na nogach. Kurcze.

Eliot

Gdy dziewczyna na niego nie patrzyła, on szybkim ruchem wyciągnął z kieszeni komórkę i włączył różne dźwięki. Szelest, szepty... Telefon włożył spowrotem tam gdzie był, dźwięk minimalnie podgłośnił. Teraz jedynie oczekiwał reakcji dziewczyny.

Harem

Uniosła głowę i zmrużyła oczy, kierując wzrok na chłopaka. Całe szczęście nie była jakąś różową lalką, która boi się byle czego. W środku jednak jej zaniepokojenie rosło, ale była w stanie na zewnątrz wyglądać dość spokojnie.
- I co, mamy tu spać? - mruknęła, pomijając już nawet kwestię, że pewnie oboje zamarzną. Co prawda było ciepło, ale bez przesady. Przewróciła oczami.

Eliot

- A masz jakies inne wyjście? - zapytał unosząc wzrok na nią. Po chwili wyłączył komórkę, a z oddali dobiegały jakieś krzyki xD. Nie przestarszył się, lecz nie był to miły dźwięk. Jakby kogoś obdzierali ze skóry.

Harem

Wzruszyła ramionami. Słysząc dziwny dźwięk skuliła się nieco. Dobrze, że chociaż dochodziły z oddali. Przymrużyła oczy i oparła głowę o drzewo. Niedobrze.
- Chyba sobie żartujesz. - mruknęła, przewracając teatralnie oczami.

Eliot

- Ja nigdy nie żartuje... No może czasem się przytafi. - odrzekł. Założył na głowę kaptur, ułożył się do pozycji leżącej. Obrócił się na lewy bok, by lepiej widzieć Harem. Uśmiechnął się do niej ciepło.