Mały, zielony las.

Elena

- Zgadłeś. znam niewiele osób, bo aż dwie. Ty i Jamesa. - mruknęła pod nosem do niego. Przymknęła oczy. Zapieła na zamek bluzę, przeszedł po niej dreszcz.

Steve

Jamesa? On również miał okazję poznać go całkiem niedawno. Zwrócił uwagę, że dziewczyna zasunęła bluzę i odruchowo spojrzał na niebo prześwitujące przez rzadkie jeszcze korony drzew. Coraz ciemniejsze. Chłodny wieczór zbliżał się wielkimi krokami. - Powoli robi się późno. Chyba najwyższa pora wrócić do domu - rzekł.

Elena

Spojrzała na niego:
- Masz rację. - odrzekła z bladym uśmiechem. Wstała, otrzepała się z trawy, dodała:
- Może odwrócimy rolę i ja Cię odprowadzę do domu? - być może wydawało to sie trochę dziwne, ale zawsze oryginalne.

Steve

Odepchnął się od pnia drzewa, o które dotychczas się opierał. Zaśmiał się. - No... nie wiem, czy to dobry pomysł. Mieszkam po drugiej stronie miasta i zanim tam dotrzemy, zdąży zapaść zmrok - odrzekł.

Elena

- Trudno, nie w takich warunkach się wracało do domu. Przynajmniej będę mogła porozmawiać z kimś żywym. - mówiąc to wyraźnie podkreśliła słowo "żywym".

Steve

Uśmiechnął się. - Skoro tak bardzo chcesz, chodźmy - powiedział. Jemu również raźniej będzie wracać do domu w miłym towarzystwie. Spytał. - Jesteś pewna, że nie zgubisz się w drodze powrotnej?

Elena

- A jeżeli nawet się zgubie, to mam przy sobie telefon. - rzekła z delikatnym uśmiechem. Zrobiła kilka kroków w przód:
- No to co, idziesz?

Steve

- Jak chcesz. Chociaż miałbym wyrzuty sumienia, gdybyś przeze mnie zabłądziła - powiedział i ruszył powoli w drogę powrotną. Książkę chwycił w rękę, drugą dłoń zaś schował w kieszeni spodni.

Elena

Podążała za nim, po czym zapytała:
- Masz tutaj jakąś rodzine? A może dziewczynę? - być może nie powinna pytać, ale jakoś musiała podtrzymywać rozmowę.

Steve

- Mam dziewczynę. Kiedyś mieszkała tu też moja siostra, ale po niedługim czasie wróciła do rodzinnego miasta - odpowiedział. Po chwili dodał ze śmiechem. - Nie mogła ze mną wytrzymać.

Elena

- Podobnie jak ja, nie potrafiłam wytrzymać w rodzinnym mieście. Każdy o coś miał pretensje, aż puściły mi nerwy i wyjechałam. - rzekła z delikatnym uśmiechem.

Steve

Uśmiechnął się lekko. - Ciekawe, że każdy, kogo dotychczas spotkałem w tym mieście, przeprowadził się właśnie po to, by oderwać się od problemów, zacząć od nowa... - rzekł.

Elena

- Tak... Jednym z tych powodów był mój były. Już nawet kiedy jeszcze z nim byłam, robił się dziwny, obcy. Nawet kiedyś mnie uderzył, ale nie warto tego rozdrapywać. Co kiedyś było, niech zostanie za plecami. - mruknęła przenosząc wzrok z chłopaka na niebo.

Steve

Spojrzał na Elenę. Nie miała łatwej przeszłości. - Dobrze, że masz do tego takie podejście - powiedział. - Niestety, nie każdy potrafi w ten sposób odrzucić niemiłe wspomnienia.

Elena

- Tak zauważyłam, że tylko ja ciągle o sobie gadam. Może pora, żebyś ty coś powiedział, hm? To opowiedz mi, jaką najgłubszą rzecz zrobiłeś? - już miała powoli dość tego gadania, teraz ona odpocznie on zacznie opowiadać. Tak jej pasowało.