Mały, zielony las.

Varelliane

Zmarszczyła lekko brwi. usiadła na owej skałce, zakładając nogę na nogę. Przeczesała palcami włosy.

Brayan

Cześć. - przywitał się w końcu patrząc na dziewczyne. Podszedł do niej i siadając obok niej wyciągnął do niej ręke.

Varelliane

Cześć. Odparła ściskając lekko dłoń chłopaka. Varelliane. Przedstawiła się puszczając dłoń B. Uśmiechnęła się lekko.

Noah

- Aż nasuwa mi się pytanie, na którym miejscu jestem.- Palnął, szczerząc się xd.

Natalie

- Szczerze mówiąc, na razie nie mogę ci odpowiedzieć. - odparła, uprzednio krótko rozważając odpowiedź. - Nie mam pojęcia, bo znowu coś się namieszało. - westchnęła cicho. - Tym razem ponoć odszedł na zawsze.

Noah

Uniósł brew.
- Znowu?- Zapytał odrobinę mało taktownie xd. Był w szoku, no bo co w końcu, kurcze blade - facet się nie umie zdecydować xd.

Natalie

- Podobno. - odparła i spojrzała w dal. Przerzuciła wzrok z powrotem na chłopaka. - Sama nie wiem. Nawet jeśli wróci, pewnie i tak z nim zerwę, za dużo razy wystawiał mnie do wiatru. Dlatego od tej pory nie zamierzam na niego wiecznie czekać. - wyznała. Wyprostowała nogi. [podobno siedzieli {?} xd]

Noah

Noah Oparł brodę na ręce i spojrzał na dziewczynę.
- Ja na twoim miejscu nie męczyłbym się z nim i dal sobie spokój.- Stwierdził, mało odkrywczo xd.

Natalie

- To chyba najlepsze rozwiązanie. - uśmiechnęła się do chłopaka. Zastanawiała się. - Swoją drogą, obydwoje zostaliśmy zostawieni. - stwierdziła po chwili.

Noah

- Ta.- Westchnął.- To głupie, nie? Wydaje nam się, że znaleźliśmy kogoś, z kim moglibyśmy być już przez całe życie, a tu nagle okazuje się, że jednak nie, że to zbyt wygórowane marzenia.- Powiedział po chwili.

Natalie

Westchnęła. - Może za dużo wymagamy. - stwierdziła. Wzruszyła ramionami. - Wolałabym o tym zapomnieć, ale nie potrafię. - dodała, gapiąc się bezmyślnie na kępkę trawy.

Noah

- O czym?- Spytał, zastanawiając się, czy chodzi jej konkretnie o Jamesa, czy o coś innego.

Natalie

- Fakt, nie wyraziłam się jasno. Chodziło o niego. - mruknęła. Rozejrzała się. - Ostatnio nic mi się nie udaje, nic nie wychodzi. To nie nowość. - wzruszyła ramionami. - Skoro tak ma być, pozostaje tylko to przetrwać.

Noah

- Wiesz - odparł- zazwyczaj dobro wyrównuje zło. I odwrotnie.- Dodał po chwili.- Ciężko to zauważyć, ale tak jest. Pozostaje teraz tylko czekać nam na szczęście.- Uśmiechnął się słabo.

Natalie

Skinęła głową. - Zanim się doczekam, zapewne będę już babcią, jeśli w ogóle mi się uda. - zdobyła się na wymuszony uśmiech. Oparła głowę o pień drzewa i spojrzała na krzaki w oddali.