Ruiny domu

Garray

Spojrzał na nią z rozbawieniem, chociaż w jego oczach kryła się powaga, jak zawsze.
-No nie wiem. Omamy dotykowe, słuchowe, wzrokowe...różne rzeczy się dzieją.-odparł.

Tamara

Usiadła gdzies pod ścianą.- Ee .. no to trudno.- mruknęła. -Tamara jestem.- dodała po chwili.

Garray

-Oczywiście, wiem o tym.-zapewnił ją odchylając się lekko na swoim murku. Spojrzał na nią spod półprzymkniętych powiek.

Tamara

- No to fajnie.- powiedziała, rozglądając się po pomieszczeniu. Podsunęła kolana pod brodę.

Garray

Spojrzał na nią jakby z zawodem, po czym parsknął śmiechem.
-Wybacz. Zamierzałem pobawić się w postać z zaświatów, ale Ty nie dajesz się nastraszyć tak łatwo, jak niektórzy. Garray jestem.-wyjaśnił z uśmiechem.

Tamara

Zaśmiała sie.- Miło poznać.- powiedziała, uśmiechając się szeroko do chłopaka.

Garray

-No nie wiem, może i miło.-stwierdził, odgarniając dłonią przydługie włosy z twarzy. Przeniósł wzrok na dziewczynę, przyglądając się jej uważnie.

Tamara

- Ile masz lat?- zapytała po chwili, zerkając raz to na niego, raz na ziemię. Usmiechnęła się lekko.

Garray

-Dwadzieścia. - odpowiedział bez namysłu, wciąż się jej przyglądając.
-Ty chyba mniej?-dodał po chwili.

Tamara

- Yhym.- mruknęła.- Ja mam 16, ale niedługo 17.- powiedziała, uśmiechając się do niego kątem ust.

Garray

-Tak właśnie myślałem.-powiedział, poprawiając rzemień obwiązany wokół nadgarstka. Niespecjalnie wiedział, co ma powiedzieć - odnosił wrażenie, że odzwyczajał się od rozmów z ludźmi.

Tamara

- A długo tu już tak siedzisz?- zapytała, ponownie rozglądając się po pomieszczeniu. Dawno nie bywała w takich miejscach.

Garray

Wzruszył ramionami.
-Nie wiem dokładnie ile, nie mam zegarka. Ale może z pół godziny. Lubię to miejsce.-stwierdził.

Tamara

- Yhym, ja ogólnie nie przepadam za takimi miejscami.- mruknęła.- Ale jakoś mnie naszło, żebym tu przyszła.- Zaśmiała się.

Garray

-A jakie miejsca lubisz?-zapytał po chwili, ot tak, żeby powiedzieć cokolwiek. Spojrzał na czubki swoich butów.