Ruiny domu

Harumi · Gość

Zerknęła na niego, przystając tuż pod drzewem.
- Jakieś zamówienia? Kilogram dwa pięćdziesiąt. - uśmiechnęła się do niego przyjaźnie, puszczając dłoń chłopaka.
Złapała się gałęzi tuż nad głową i podciągając się na rękach, przysiadła na drzewie. Odetchnęła z ulgą patrząc w dół.
Sięgnęła po jedno, kuszące jabłko i zerwała je bez większego trudu.

Garray

Przez chwilę przyglądał się dziewczynie.
-WIesz co, to nawet nie jest głupi pomysł. Będziemy mieli kolację.-zawyrokował. Złapał się jednej z grubszych gałęzi, podciągnął i stanął obok dziewczyny.
-Zrzucaj na ziemię.-powiedział zrywając owoce.

Harumi · Gość

-Tak jest. - mruknęła rozbawiona, dawno nie miała okazji poskakać po drzewach. Wyciągnęła jedną rękę i złapała się pnia drzewa, stając na gałęzi. Przeszła ostrożnie parę kroków i zerwała parę jabłek. Nie zrzuciła ich jednak na ziemie, a podwinęła dół koszulki i zaczęła je tam układać.
-Jak będziemy je zrzucać to się poobijają. - stwierdziła, zerkając na niego.

Garray

-No, to mamy małą tragedię.-zadrwił, lecz raczej przyjaznym tonem. Sam nie martwił się o stan zdrowia jabłek, zrzucał je na trawę bez oporu. W końcu spojrzał na owoce leżące na ziemi i w koszulce Harumi.
-Starczy, zeskakuj.-powiedział, samemu stając na trawie.

Harumi · Gość

Zerknęła na jabłka, które leżały na ziemi. Imponująca liczba. Przeniosła wzrok na swoje cztery, jednak dorodne owoce w koszulce i uśmiechnęła się mimowolnie.
Jej wzrok jednak pognał znów na ziemie. Przysiadła na gałęzi, kurczowo trzymając skrawek koszulki tak, żeby nie wypadła z niej zawartości i zeskoczyła na ziemie.
Czując mrowienie w nogach pisnęła cicho, podskakując to z jednej nogi na drugą.

Garray

-Nie martw się, będziesz żyła.-mruknął, zerkając na podskakującą dziewczynę. Przeniósł wzrok na leżące na ziemi owoce, nie było mowy, żeby zanieśc je w dłoniach.
-DOmyślam się, że nie posiadasz żadnej reklamówki?-zwrócił się do Harumi.

Harumi · Gość

Zmrużyła powieki, zerkając na niego.
-Oh, czy wyglądam Ci na wytwórnię toreb plastikowych? - mruknęła, przenosząc wzrok na leżące jabłka.
-Już nie wspomnę, że szkodzą środowisku. - dodała pod nosem i zadarła spojrzenie na jego koszulę.
-Ściągaj koszulkę i pakuj. - wyszczerzyła zęby w rozbawionym uśmiechu.

Garray

-Zawsze można nosic ekologiczne. - mruknął, niechętnie rozpinając i zdejmując koszulę. Przykucnął, rozłożył materiał na ziemi i położył na nim wszystkie owoce. Zwinął coś na kształt paczki, obejrzał się na Harumi.
-Dalej, bo do jutra nie dojdziemy.-pospieszył ją.

Harumi · Gość

-No już,już. - mruknęła, wyciągając jedno jabłko z koszulki. Wgryzła się w nie, czując słodki sok na wargach. Chrupiąc w ustach owoc, wyciągnęła dłoń i przejechała palcem po plecach chłopaka tuż przed sobą kreśląc krótki znak.
-Mógłbyś mieć w tym miejscu ładny tatuaż. - uśmiechnęła się kątem warg i przyśpieszyła, dorównując mu kroku.

Garray

-Tatuaż?-powtórzył nieco zaskoczony pomysłem.
-Nie myślałem o tym. Zresztą, chyba w każdym miejscu można miec ładny tatuaż.-zauważył.

Harumi · Gość

-Nie, nie u każdego tatuaż będzie ładnie wyglądał. Zresztą na plecach zawsze można zrobić coś wyjątkowego. Nie wszędzie masz tak szerokie pole do popisu. - mruknęła, znów wgryzając się w owoc.
Nagle wykrzywiła usta, spoglądając na jabłko. Zamrugała zdziwiona, a dłoń niemal jej zadrżała.
-Rooooobak! - pisnęła obrzydzona, wyrzucając jabłko w krzaki. Pośpiesznie wypluła na bok wszystko co miała w ustach i wytarła dłonią wargi, dalej się krzywiąc zauważalnie.

Garray

Milcząc słuchał jej wywodu u tatuażach. Chyba się na tym znała, co specjalnie go nie zdziwiło. Już wcześniej zauważył jej ręce. Spojrzał na nią słysząc pisk.
-Widzisz, Harumi...nie jestem pewien czy sen pod gołym niebem to dobry pomysł.-zaczął ostrożnie.

Harumi · Gość

Spojrzała na niego, unosząc jedną brew. Przyglądała mu się w pierwszej chwili bez słowa.
-Hola, hola. Uważasz, że się nienadaje? - zapytała oburzona, zatrzymując się momentalnie. Podparła się dłonią pod bok. Przygryzła zębami dolną wargę.

Garray

Też się zatrzymał, widząc, że dziewczyna zamierza rozprawic się z nim na miejscu. Spojrzał na jej wojowniczą pozę i uśmiechnął się mimo woli.
-Nie powiedziałem tego i nie zamierzam mówic. Czuję się tylko w obowiązku powiedziec Ci, że trawa kuje, ziemia chłodzi a mrówki chodzą.-wyjaśnił spokojnie.

Harumi · Gość

-Czyli, że będzie ciekawie...- sprostowała odrazu i ruszyła znów. - No prowadź już, a nie stoisz. - pośpieszyła go, uśmiechając się pod nosem.
-A tego robaka mądralo, mogłam Ci dać do posmakowania. Ciekawe jakbyś ty się zachował. - mruknęła cichp pod nosem, jednak na tyle głośno, żeby słowa obiły się o uszy towarzysza.