Ruiny domu

Yadis

Usiadłam na ziemi, oparta o murek, próbując się uspokoić. Phanaber niesamowicie poprawiła mi humor. Czułam, że dobrze się dogadujemy. Ciekawe co by powiedziała jakby zobaczyła Steve'a ? pomyślałam po chwili.

Phanaber

- Dosyć.- Jęknęła, siadając na ziemi i aznosząc się kolejną salwą śmiechu xd. Dobrz się czułą w towarzystwie dziewczyny Wink

.

Yadis

Kiedy w końcu się uspokoiłam usiadłam po turecku na ziemi i spojrzałam na Phanaber.
- Wiesz jak wygląda Steve ?

Phanaber

Otarła łzy i pokręciła głową, juz w miarę spokojna.
- No dawaj, opowiadaj.- Zachęciła ją.

Yadis

- Z pewnością nieraz go zauważyłaś. Bardzo wysoki chłopak, o czarnych, długich włosach, którego wszyscy biorą za deathmetalowca. - mówiąc to skrzywiłam się lekko. - W glanach, jeansach i nieodłącznej ramonesce. Cały w tatuażach.

Phanaber

- Takie z włosami czesanymi petardą?- Upewniła sie, bo chyba kiedyś mijała chłopaka na ulicy.

Yadis

Posłałam jej miażdżące spojrzenie.
- Gdybym strzelała piorunami z oczu już dawno byś się sfajczyła. - rzuciłam moim ulubionym tekstem, ale po chwili uśmiechnęłam się. - Zgadłaś. To właśnie on.

Phanaber

- Z tego wniosek, iż słabe gały masz.- Odparła, nie przejmując się groźbą.- Skoro to ten, to nawet calkiem przystojny.- Stwierdziła.

Yadis

Spojrzałam na nią lekko zdziwiona, po czym zaśmiałam się.
- A mnie on utwierdza w przekonaniu, że mam bardzo spaczony gust.

Phanaber

- Bo ma specyficzną urodę.- Wzruszyła ramionami.- Nie jest brzydki, ale też nie w moim typie.- Stwierdziła.

Yadis

- Ciekawe dlaczego mnie to cieszy. - powiedziałam ze śmiechem spoglądając na nią.

Phanaber

- To, że nie jest w moim typie?- Upewniła się, a po chwili parsknęła śmiechem.- Możesz spać spokojnie, mam już chłopaka.- Zapewniła ją xd.

Yadis

- O, a któż to taki ? - spytałam z zaciekawieniem.

Phanaber

Uśmiechnęła się szerzej.
- Ma na imię Todd.- Powiedziała. No bo jak go miała opisać. Była chwilowo w stadium takiej euforii, że wyidealizowałaby chłopaka całkowicie xd.

Yadis

Natychmiast uderzyłam się otwartą dłonią w sam środek czoła.
- Ach faktycznie ! Ten Todd. Trzeba było mówić od razu. - odparłam wyszczerzając się do niej.