Straszny park

Malkolm

Może do Ciebie? - spytał po chwili z uśmiechem. - albo znów na plaże - dodał po chwili

Immortal

Spojrzała na Malkolma i na dziewczynę. Zastanawiała się, czy chłopakowi nie pomóc błysnąć. Zawsze mógłby spróbować uratować dziewczynę od krwiożerczej kotki. Przemieściła się na drzewie, zabujała zadkiem, utkwiła ślepia w dole, miauknęła cicho co brzmiało jak chichot. xD

Phanaber

- Na plażę, bo u mnie w domu tyle kartonów, że palcem kiwnąć nie można.- Zakomenderowała xd.

Nufis · Gość

Fuknął na dziewczynę.Ziewnął i pomachał końcówką ogona.Spojrzał w górę gdzie znajdywał się inny kot.
-Cześć!-odpowiedział siadając na ziemi.

Malkolm

Spojrzał na kotke - ja Ciebie też - zaśmiał się i spojrzał na dziewczyne - to na plaże - powiedział po chwili i zaczął kierować się w strone plaży

Phanaber

Jak zwykle, poszła za nim xD.

*NMIT*

Immortal

Kotka wyprostowała się nieco zawiedziona po czym lekko i zgrabnie wylądowała na ziemi obok błękitnego kociaka.
-Witaj - powiedziała z tajemniczym błyskiem w oczach - jak cię zwą ?

Nufis · Gość

-Nufis-powiedział przeciągając samogłoskę u.Podrapał się za uchem po czym dodał spokojnie.- A Ciebie?

Immortal

- Nieśmiertelna - wyszczerzyła ząbki w uśmiechu, polizała łapę i wytarła paproch z ucha. - Albo Immortal - dodała obojętnie. - Na jedno wychodzi, a mi to w sumie różnicy nie robi jakim mianem się mnie zwie. - machnęła ogonem. Przydałoby się zapolować - pomyślała. I nie miała wcale na myśli ptaszków.

Nufis · Gość

Ziewnął i pacnął łapą muchę ,która usiadła mu na nosie.Skoczył za nią i przygniótł owada przednimi łapami do ziemi.

Immortal

Przewróciła oczyma i wstała. Nufis wydawał się jej kociakiem, nie tracąc więc ani chwili dłużej opuściła to miejsce i potruchtała w bliżej nieokreślonym kierunku.

Idalia

Prawie bezszelestnie przechadzała się między drzewami. Była zadowolona, bo to miejsce pozwalało na totalną izolację.

Garray

Siedział po turecku na trawie, w cieniu rozrośniętego żywopłotu. Spokojnie obserwował okolicę, cichą i bezludną. Prawie bezludną. Wodził wzrokiem za sylwetką dziewczyny, jakby znajomą. Wytężył wzrok, usiłując dostrzec w ciemności rysy jej twarzy.

Ałek

Przerażony ciemnymi uliczkami, gołymi drzewami i dziwacznymi oddźwiękami pędził przed siebie nawet się nie oglądając. Uczucie miał straszne, jakby coś go cały czas goniło. Biegł już tyle, że ciężko stawiał kolejne susy, ciężko oddychał, ale biegł coraz szybciej.

Idalia

Nadal przeświadczona, że w parku jest sama, nieświadomie zbliżyła się do żywopłotu. Usiadła na pniu. Spoglądała w kierunku parkowej furtki.