Drzewa Kwitnących Wiśni

Sue

Dziewczynka spostrzegła tę łzę.- Dlaczego placzesz?- zapytała patrząc na nią uwaznie. Koniecznie chciała się dowiedziec jaki to powód.

Natalie

Ostrożnie otarła łzę wierzchem dłoni. Uśmiechnęła się smutno. - Życie nie zawsze jest kolorowe. - odpowiedziała.

Sue

- Ale składa się z chwil, które często są kolorowe.- powiedziała, powtarzając słowa osób dawniej poznanych.

Natalie

- Często, choć nie zawsze. - uzupełniła. Starając się wyglądać na pogodną, popatrzyła na Sue. - Nie chcesz się pobawić, ani nic? - zapytała.

Sue

- Możemy sie pobawić, ale nie wiem w co.- odpowiedziała, uśmeichając się lekko.

Natalie

- Nie znasz żadnych zabaw? Na przykład w berka, chowanego, w jakąś wymyślona przez nas.. - zaczęła wymieniać.

Sue

- Kiedys się bawiłam w chowanego.- odpowiedziała, po krótce przypominając sobie jak to kiedyś się bawiła w daną grę. Uniosła lekko kącik ust w górę.

Natalie

- Możemy się w to pobawić, ale we dwie będziemy miały mniej frajdy. - powiedziała, uśmiechając się lekko. - Chcesz?

Sue

- Tak.- odpowiedziała, kiwając głową.- Ja liczę.- dodała, po chwili podbiegła do drzewa i zakryła sobie oczy. Zaczęła liczyć.

Natalie

Rozejrzała się w poszukiwaniu miejsca do schowania się. Nikt nie szedł, osze na śmieci były duże i puste, czyste, ładnie pachnące. W jej głowie zakwitła pewna myśl i to tam się ukryła xd

Sue

Po zakończeniu liczenia, dziewczynka odwróciła się krążąc wzrokiem po parku. Chodziła mniej więcej w kółko szukając dziewczyny. Czasem można było dostrzec, że aż lekko podskawkiwała z radości, ż enareszcie się z kimś bawi. xd

Natalie

Natalie siedziała cierppliwie w śmietniku. Wątpiła, by Sue do niego zajrzała, ale co. trzeba być oryginalnym ;33. a jak.

Sue

Sue chodziła w tę i spowrotem, zaglądając w różne miejsca już po kilka razy. Zatrzymała się na środku parku i rozejrzała dookoła.

Natalie

Obserwowała poczynania Sue przez małą szparę w koszu na śmieci =p. Zastanawiała się, czy dziewczynka się podda czy może jednak nie.

Sue

Sue wyznaczyła sobie wzrokiem szlak, którym będzie się poruszać, w ten sposób przejdzie niemal cały park. Ruszyła więc i zaglądała w każdą szparę bądź też stukała patykiem w pojemniki lub podobne rzeczy.