Nowy park

Adeline

- Rzeczywiście, masz same genialne pomysły. Jak na razie ten jest najlepszy - odpowiedziała i idąc w ślad rozmówcy, również wstała z ławki. A zrobiła to z wyraźną ulgą - w ruchu uda jej się pewnie trochę rozgrzać.

Davis

Spojrzał na nią z rozbawieniem.
- Ojoj, czyżby zimowe cuda natury przegrały z potrzebą znalezienia się w cieple? - zadrwił, lecz bez złośliwości. Wsunął dłonie do kieszeni kurtki.
- No dobra, ruszamy. Gdzie życzysz sobie się znaleźć? - zapytał zerkając na nią pytająco.

Adeline

- Gdziekolwiek, byle tylko było trochę cieplej - odpowiedziała. Adeline było obojętne, w jakie miejsce się udadzą. Zresztą, choć mieszkała tu już ponad rok, nie znała miasta prawie wcale.

Davis

Westchnął. Odpowiedź dziewczyny trochę go rozczarowała, ale nie zdziwiła - rzadko zdarzało się, by na podobne pytanie usłyszał inną.
- Chcesz coś zjeśc, wypic, zobaczyc? Określ priorytety. - uśmiechnął się.

Adeline

Również westchnęła, ale z rozbawieniem. W tej chwili było jej naprawdę obojętne, gdzie się udadzą.
- Obecnie moim priorytetem jest rozgrzanie skostniałych z zimna kończyn - odpowiedziała. - I chyba wypicie czegoś gorącego najlepiej mi w tym pomoże.

Davis

Skinął głową zadowolony.
- Świetnie, podjęłaś właśnie prawie męską decyzję. Wiem, że podjęcie całkowicie męskiej decyzji dla Ciebie trudne, dlatego ja Cię wyręczę. Idziemy do... - zawahał się próbując przeanalizowac odpowiednie lokale. - Do pijalni czekolady. Pasuje? - upewnił się zerkając na nią pytająco.

Adeline

- Oczywiście - odpowiedziała i wbiła dłonie jeszcze głębiej w kieszenie płaszcza, o ile to w ogóle było jeszcze możliwe. - Tylko prowadź, bo ja nie mam pojęcia, gdzie to jest.

Davis

- Tak jest. - uśmiechnął się zadowolony, że wreszcie udało im się coś ustali. Hm, zaraz, czekoladziarnia... Sam też nie był w stu procentach pewien gdzie jest , ale nie zamierzał się do tego przyznawac.
- Tamtędy. - wskazał jedną ze ścieżek, zdając się na swoją intuicję.

/napiszę/

Steve · Wysłany: Nie 2:02, 13 Mar 2011 Temat postu:

Jedną z alejek parku kroczył wysoki brunet w skórzanej kurtce. Dłonie miał skryte w kieszeniach kurtki, zaś na jego twarzy malował się lekki uśmiech. Jak miło było wyjść na spacer, nie marznąc już po kilku krokach. Wiosnę czuło się w każdej chwili. Nawet Steve zachęcony ociepleniem wylazł ze swojego mieszkania na spacer.

Avril · Wysłany: Nie 2:05, 13 Mar 2011 Temat postu:

PO chwili powolnym krokiem w to miejsce wkroczyła Avril. Szła spokojnie i pomału. Po chwili usiadła na ławce i rozejrzała się. Na jej twarzy był wesoły uśmiech. Poprawiła swoje włosy i rozejrzała się, a było jej ciepło. Zerknęła tylko na chłopaka w skużanej kurtce.

Steve · Wysłany: Nie 2:09, 13 Mar 2011 Temat postu:

Steve zatrzymał się i oparł plecami o pobliskie drzewo. Kiedy on ostatnio udał się na dłuższy spacer do parku? Chyba jesienią, o ile pamięć go nie myliła. Niemal całą zimę przesiedział w mieszkaniu, wychylając zeń nos jedynie, by zrobić zakupy w pobliskim sklepie. Dlatego teraz jego z założenia krótki spacerek zamienił się w dość długą już włóczęgę po mieście. Chłopak rozejrzał się po okolicy. Dostrzegł siedzącą na ławce blondynkę, lecz tylko na moment zatrzymał na niej wzrok.

Avril · Wysłany: Nie 2:16, 13 Mar 2011 Temat postu:

Avril zerknęła na czyste niebo, a następnie na ziemię. Jeszcze nigdy nie była w tym parku. Poprawiła swoje włosy, a oczy zwiedzały tą okolicę. Jeszcze nie znała nikogo odkąd się tutaj przeprowadziła. Siedziała, a nogi miała złączone. Poczuła delikatny wiatr obijający się o jej twarz.

Steve · Wysłany: Nie 2:19, 13 Mar 2011 Temat postu:

Również i twarz Steve'a muskał lekki, wiosenny wietrzyk, poruszając delikatnie kosmykami czarnych, jak zwykle pozostawionych w lekkim nieładzie włosów. Chłopach wsunął rękę do kieszeni spodni, by wyciągnąć z niej odtwarzacz muzyki i słuchawki. Zamierzał spędzić tu jeszcze trochę czasu, zaś ta cisza wcale nie była dla niego przyjemna.

Avril · Wysłany: Nie 2:24, 13 Mar 2011 Temat postu:

Avril czułą się trochę nieswojo. Wiatr bawił się delikatnie jej włosami, a ona nie wiedziała czy się odezwać. Jej wzrok poszybował na ziemię. W głębi duszy cieszyła się ze z niedługo będzie już ciepłe i przyjemne lato, ale teraz... Dziewczyna naprawdę nie wiedziała co zrobić. W sumie to nikogo tutaj nie znała.

Steve · Wysłany: Nie 2:28, 13 Mar 2011 Temat postu:

Steve niemal niedosłyszalnie przeklął pod nosem po niemiecku. Jak zwykle, słuchawki musiałby mu się w kieszeni straszliwie poplątać. Czy na to nie ma żadnego sposobu?! Westchnąwszy w zbolały sposób, chłopak począł mozolnie prostować splątane kabelki i wyglądało na to, że jeszcze trochę to potrwa. Jak zwykle.