Park

Kathy

U mnie też komedia- bop mam praktycznie zawsze bzika jakiegoś
horror- normalnie o rety!
dramat- no tylko MIŁOŚĆ!

Carolain · Gość

Zaśmiała się
My to chyba jesteśmy z innej planety powiedziała
Nie umiemy żyć normalnie dodała

Kathy

- No nie!- zaśmiała się

Carolain · Gość

Ale normalne życie było by nudne nasze jest pełne akcji doałą śmiejąc się
*muszę iść ;/*

Kathy

- I znowu muszę się z tobą zgodzić!- zaśmiała się

* OK:)*

Samira Allen

Przyszła ze wzrokiem wbitym w ziemię i dłońmi schowanymi jak najgłębiej w kieszeniach. W uszach miała słuchawki z których leciała jakaś dźwięczna muzyka, piwne oczy zaś znajdowały się za czarnymi, "lotniczymi" okularami. Rzuciła bluzę na trawę i usiadła, podciągnęła kolana pod brodę, po czym oparła na nich czoło i warknęła coś cicho pod nosem.

Peter

Zeskoczył z jakiegoś podestu. Szybkim ruchem odepchnął si od chodnika. Jechał wzdłuż ogrodzenia. Zeskoczył z deski i usiadł na trawie.

Samira Allen

Przez głośną muzykę, która płynęła z słuchawek Samira nie zdawała sobie nawet sprawy, że ktoś prócz niej znajduje się jeszcze w parku. Zacisnęła mocniej zęby wpatrując się w źdźbła, zielonej trawy, która dzięki okularom zmieniła odcień na ciemny szary.

Miley

Przyszła usiadła na ławce.

Peter

Podniósł kamień i rzucił nim w asfalt .
Wyciągnął z kieszeni jakąś książkę, i zaczął ją czytać.

Samira Allen

Podniosła głowę i przeczesała palcami roztrzepaną grzywkę.

Miley

Położyła się w poprzek ławki i tak leżała wpatrując się w obłoki.

Samira Allen

Zauważyła leżącą na ławce dziewczynę. A więc nie była tu sama. Po chwili ściągnęła okulary z oczu i zawiesiła je na fioletowej koszulce.
Rozejrzała się uważnie, po czym dostrzegła sylwetkę Petera. Nie podeszła jednak do niego tylko siedziała na trawie i jak gdyby nigdy nic spojrzała w niebo.

Miley

Patrzała na ptaki nadlatujące i odlatujące^^. Zamknęła oczy i marzyła...^^

Peter

Spojrzał na Samirę, lecz postanowił jej nie przeszkadzać. Oparł się o drzewo i wrócił do czytania swojego jakże dennego kryminału.