Park

Peter

Dość donośny głos przerwał jego myśli. Spojrzał na Samirę, i uśmiechnął się kątem ust, patrząc jak wylazła z wody. Uniósł jedną brew. -Taak, hej.

Samira Allen

Wywróciła tymi swoimi piwnymi ślepiami w teatralny sposób i wyrzuciła papierosa w kałuże w której stała. Ruszyła do chłopaka, lekko potrzepując nogą z irytacją.
-Hej - mruknęła.

Peter

Spojrzał na nią z lekka rozbawiony tą kreskówkową sytuacją. Wyszczerzył się.

Samira Allen

-Bawi cię to? - zapytała, mrużąc powieki i patrząc na niego z pewnym rozbawieniem w oczach. Właściwie trochę minęło od kiedy go widziała. No dobra, może nie aż tak długo, ale zawsze te kilka dni. Laughing

Peter

-Owszem. - pokazał jej język. Lekko naciągając na głowę kaptur, który został wcześniej zwiany przez wiatr.

Samira Allen

Opadła dość niezgrabnie na ławkę obok niego i dała mu pożądnego kuksańca w bok.
-Posuń się - mruknęła i przyjrzała mu się uważnie.
-Swoją drogą, wyglądasz trochę jak takie dziecko wojny siedząc z tak podkurczonymi kolanami - dodała po chwili.

Peter

-Pff, zmora leśna się odezwała. - Usunął się lekko w bok, nie chcąc zostać uderzonym ponownie.

Samira Allen

Rozsiadła się wygodnie, prostując nogi.
-Co powiesz? - zapytała, przenosząc wzrok na niebo.

Peter

-Że cię dawno nie widziałem. - mruknął.

Samira Allen

- No trochę czasu - mruknęła.

Peter

-Gdzieś ty się ukrywała ? T_T - trącił ją łokciem.

Samira Allen

Uniosła jedną brew.
-To ty się pewnie gdzieś po krzakach ukrywałeś, nigdzie cię trafić nie mogłam - burknęła.

Peter

-Nieprawda. Żyłem sobie po bożemu, a ciebie jak nie było tak nie było.

Samira Allen

-Ta. A tęskniłeś chociaż? - wyszczerzyła się.

Peter

-To by wymagało głębszego przemyślenia. - pokazał jej język.