Park

Cocaine

Ziewnęła znudzona. Nagle ni z tąd, ni z owąd dźgnęła łapą Kamę w nos oo'. Wyszczerzyła się.

Petr

Uśmiechnął się i powiedział:
- Bez przesady... Chodziło mi raczej o ogół. Dla mnie książka zawsze była symbolem spokoju i opanowania - roześmiał się i dodał. - A ja nie należę do osób spokojnych. Ale skoro mówisz, że książki to nie jedyne Twoje zainteresowanie, to czym jeszcze się interesujesz?

Cocaine

Walnęła się na plecy. Spojrzała w niebo, unosząc łapy w górę. Zaczeła nimi bezwładnie wymachiwać, brzęcząc coś niewyraźnie pod nosem.

Yennefer

Parsknęła tłumionym śmiechem słysząc jego słowa.
-Jesteś pierwszą osobą, która nazwała mnie opanowaną. Chociaż, może na pierwszy rzut oka rzeczywiście sprawiam takie wrażenie, zwłaszcza teraz.-powiedziała swobodnie. Nie zamierzała poświęcać tym rozmyślaniom dużo czasu. -A jeśli chodzi o moje zainteresowania...A więc, poza czytaniem książek, które rzeczywiście pochłaniam w gigantycznej ilości-kąciki jej ust uniosły się lekko-właściwie można powiedzieć, że zajmuję się wszystkim, co wpadnie mi w ręce.-zamilkła na chwilę.
-Najistotniejsze zainteresowanie to chyba muzyka.-stwierdziła po chwili namysłu, bezwiednie bawiąc się kosmykiem włosów.

Petr

- "Osoba, która twierdzi, że interesuje się wszystkim tak naprawdę nie interesuje się niczym" - pomyślał, ale nie powiedział tego głośno. Powiedział tylko:
- Myślę, że nie będę zbyt wścibski jeśli zapytam: jaką muzyką się interesujesz? Bo chyba nie każdą, którą usłyszysz?

Yennefer

Skinęła głową.
-Oczywiście, że nie. Słucham głównie rock'a, no i gram na perkusji od ósmego roku życia. To chyba najistotniejsze.-stwierdziła poprawiając się na ławce. "Tę rozmowę chyba naprawdę można by prowadzić gdzieś indziej, niekoniecznie na tej ławce."-pomyślała uśmiechając się leciutko.

Petr

- No proszę... - powiedział z rozbawieniem i jeszcze raz popatrzył uważnie na Yennefer. Zaśmiał się - Jesteś ostatnią osobą, którą podejrzewałbym o zamiłowanie do muzyki rockowej. No i o grę na perkusji. Skończyłaś szkołę muzyczną czy uczyłaś się indywidualnie?

Yennefer

-Widocznie ocenianie ludzi po pozorach nie zawsze wychodzi.-uśmiechnęła się wesoło.
-A co do Twojego pytania, to i to, i to. Najpierw uczyłam się prywatnie. Rodzice nie chcieli mnie zapisywać do szkoły muzycznej, chyba myśleli, że to tylko słomiany zapał. No, ale kiedy po dwóch latach okazało się, że jednak nie, zmienili zdanie.-wyjaśniła przyciągając nogi do siebie.

Petr

Pokiwał głową i powiedział z uśmiechem:
- Też skończyłem szkołę muzyczną. Znam też wielu ludzi, którzy uczyli się grać indywidualnie. Chodzenie do 'muzyka' kształtuje nie tylko umiejętności, ale także i słuch muzyczny.
Zapalił kolejnego papierosa.

Yennefer

-Pamiętam rytmikę w szkole muzycznej. Jak ja tego nie lubiłam!-zachichotała cicho.
-No, a na czym Ty grasz?-zapytała po chwili zerkając na Petra.

Petr

Roześmiał się wspominając szkołę muzyczną i powiedział:
- Ja nie znosiłem zasad muzyki. Te wszystkie 'dyktanda', rozpisywanie utworów... Do dziś na samą myśl robi mi się niedobrze. A instrument, który sobie wybrałem to najbardziej oklepany ze wszystkich popularnych: gitara. Z naciskiem na elektryczną, oczywiście.

Yennefer

Uśmiechnęła się lekko, jakby do siebie.
-Tak myślałam. I nie pytaj dlaczego, po prostu pasujesz do gitary.-zaśmiała się cicho.
-A dyktanda lubiłam, ale rytmiczne. Melodyczne były okropne.-przyznała po chwili milczenia.

Petr

Uśmiechnął się i powiedział:
- Jesteś pierwszą osobą, która stwierdziła, że pasuję do gitary elektrycznej - Zamilkł na chwilę i dodał ze śmiechem:
- Prawie każdy twierdzi, że rasowy gitarzysta powinien mieć długie, ciemne włosy i minę jak z listu gończego. Ja większości pasuję do basu, chyba nie chcę wiedzieć czemu.

/Ja znikam, szkoła wzywa -.-/

Yennefer

Przyjrzała mu się krytycznie.
-Eee, czy ja wiem. Kwestia gustu, a de gustibus non disputandum est.-zaśmiała się cicho obserwując go uważnie.

P.S.
A ja ferie mam, ha^^ Pa ;]