Park

Meredith · Gość

- We własnej osobie. Alex? - upewniła się, choć to musiał być on. ^^

Alex. · Gość

- no raczej - zaśmiał sie - to co robimy dalej - zapytał xd

Pazur

Pazur wyskoczył wprost za zarośli, zwinnym susem doskakując centralnie pod pień jednego z drzew na które bez namysłu się wspiął. Przysiadł rozpogodzony na jednej z gałęzi, zwieszając z niej ogon,którym wymachiwał to w przód, to w tył. Ziewnął nieco rozleniwiony, błądząc wzrokiem wokoło.

Ki

Do parku energicznym krokiem weszła ruda kotka. Rozejrzała się po okolicy wielkimi, rudawymi ślepiami i już po chwili pognała w kierunku pobliskich krzaków. Po minucie szelestu liści i dziwnych pisków wskoczyła na pobliską ławeczkę z martwym szczurem w pyszczku.

Pazur

-Morderca - fuknął, obserwując poczynania kotki z góry. Jego ślepia spoglądały na zdechłego szczura w jej pysku. Skrzywił się machinalnie, obijając ogonem o boki. Zastrzygł uchem z przyzwyczajenia.

Ki

Spojrzała na kota siedzącego na gałęzi. Nie poznałaby go gdyby się nie odezwał. Twierdziła, że po świecie chodzi tylko jeden kot, który brzydzi się gryzoni. - Jeszcze się nie nauczyłeś, że normalne koty jedzą szczury, Pazik? - burknęła.

Pazur

Zeskoczył na ziemie, pewnie lądując na wszystkich czterech łapach. Gdyby miał trochę oleju we łbie, zrobiłby to z niższej gałęzi i wyzbył się nieprzyjemnego dreszczu we wszystkich kościach. Zatrzepał pyskiem zniechęcony i podbiegł z kitą niczym antenką do kotki.
Dał jej na przywitanie pstryczka w nos, używając do tego pazurków i wyszczerzył kły w łobuzerskim uśmiechu. Nie mógł się jednak powstrzymać i rzucił się na nią, tuląc kotkę z całej siły przez co nie obyło się bez nieświadomego podduszania.
-Jak się cieszę! Tak dawno nie widziałem takiej brzy... pięknej kotki! - pisnął uradowany.

Ki

- Nieee... dusisz... - wycharczała. Próbując wydostać się z uścisku Pazika, zaczęła machać łapkami i w końcu przypadkowo trafiła w szczura, który wylądował na grzbiecie burasa. Kiedy udało jej się wydostać spomiędzy łap Pazura, wrzasnęła. - Czy mi się wydawało czy chciałeś powiedzieć że jestem brzydka?!?

Pazur

-Wraaa! - wrzasnął, kiedy tylko szczur upadł na jego grzbiet. Zaczął skakać na poparzony, jęcząc i piszcząc na przemian o smrodzie zdechlaka. Jego ogon bił na boki i nagle z niewiadomych przyczyn trafił centralnie w pyszczek kotki. x3
Pazur odskoczył na bok, uciekając na bezpieczną odległość i położył po sobie uszy w przepraszającym geście, do pary przybierając maślane ślepka.
-Oczywiści, że nie. Nie powiedziałbym czegoś tak kłamliwego! - krzyknął prędko, próbując nie narazić się na jej złość.

Ki

- Panuj nad tym ogonem, bo zaraz go unicestwię! - ryknęła. Zerwała się na równe łapy i ruszyła w stronę Pazura by zacisnąć zęby na jego ogonie.

Pazur

-Lucy! - jęknął niemal błagalnie, zrywając się do biegu. Czym prędzej dorwał się do pierwszego lepszego drzewa i wspiął się na nie, wbijając za każdym razem pazury w pień. Przeskoczył na gałąź, a z niej na następną i jeszcze jedną gdzie przysiadł, szukając wzrokiem rudej kotki. Odsapnął.

Ki

Z trudem wyhamowała przed pniem drzewa, unikając zderzenia. Zadarła łebek do góry, próbując dojrzeć kocura między liśćmi. Nie miała zamiaru się wspinać, nigdy nie była dobra w skakaniu po gałęziach. Po chwili jednak zrezygnowała i zaczęła krążyć dookoła drzewa by uniemożliwić mu ucieczkę.

Pazur

-Czemu tak krążysz?- zapytał, wychylając się nieco,żeby na nią spojrzeć. Wertował wzrokiem każdy jej krok. Kocur położył po sobie nieznacznie uszy, wbijając dla bezpieczeństwa pazury w gałąź na której siedział. Zwiesił ogon nieco już spokojniejszy. Co jak co, najwyraźniej dopóki był na drzewie nie groziła mu zagłada.
-Nie cieszysz się, że się spotkaliśmy? - dodał po chwili pytająco z łobuzerskim uśmieszkiem na pysku.

Ki

Zatrzymała się na chwilę i spojrzała na wystający spomiędzy liści łeb Pazika. - Teraz już nie! - prychnęła. W jej pomarańczowych ślepiach dało się dostrzec żądzę mordu.

Pazur

-Czy wszyscy na starość robią się tacy nerwowi? - zapytał ciekawsko, ogonem wymachując to na lewo, to na prawo. Zamrugał powiekami, wpatrując się wyczekująco w Lucy. Wyglądała jak rudy szatan, teraz wiedział, że musi na nią uważać. A co jak zje go tak jak planowała wszamać tego szczura? O nie, nie. On zamierzał jeszcze pożyć.