Park

Andrea

Uśmiechnęła się kątem ust, robiąc podobnie. Objęła go w pasie, obejrzała się jeszcze za siebie, co spowodowało potknięcie się Andrei, ale zaraz potem złapała równowagę i dobrze. Szła dalej kierując się do wyjścia.

Nathaniel

- sierotka Andrea. - parsknął cichym śmiechem, uśmiechając się już nawet pogodnie. Oj tak, humory szybko mu się zmieniały. Nathaniel oblizał wargi i pociągnął dziewczynę za sobą. A co, nie zamierzał się włóczyć.

/zt

Mishelle

Szła powoli alejką. To do tego parku przyszła po raz pierwszy gdy wprowadziła się do Palm Beach. Obserwowała otaczającą ją przyrodę. W końcu usiadła na ławce zdala od innych. To tu właśnie usiadła po raz pierwszy. Te miejsce przypominało jej wiele ludzi, jakich poznała. Miała ochotę poznać jeszcze więcej, ale teraz jest za mało czasu. Założyła kaptur fioletowej bluzy na głowę i patrzyła przed siebie. Rosło tam wyjątkowo duże i piękne drzewo. To o to drzewo się potknęła i skręciła kostkę. Uśmiechnęła się do drzewa, jakby po latach znalazła bliską jej osobę. Po chwili z jej twarzy zniknął uśmiech na samą myśl, że będzie musiała się rozstać z tym miastem. Co prawda nie na długo, ale jednak. Westchnęła i oparła plecy o oparcie łąwki. Spojrzała w niebo, patrząc na chmury. Zawsze przyglądała się dziwnym kształtom białego puchu. I tym razem mówiła po cichu, co jej przypominają kształtem.

Vicky.

Wychudłe, bure suczysko truchtem przemierzało park, wodząc wzrokiem po okolicy. Ah, ileż to czasu minęło od jej ostatniej wizyty tutaj! Ogon suki obijał o zapadłe boki, gdy ta nastawiła jedno ucho, nasłuchując. Było gorąco. Ah, w końcu to lato. Że też postanowiła wrócić akurat w tę porę roku..

Siranna

Dziewczyna w fioletowych rolkach przemierzała alejkę parku. Na jej twarzy malował się głęboki smutek, w końcu zatrzymała się przy ławcę i usiadła na drewnie z którego już zupełnie zlazła zielonkawa farba. Zdjęła z rąk filoetowo-szare rękawiczki bez palcy i spojrzała bursztynowym wzrokiem ku niebu.

Vicky.

Spojrzenie dwojgu piwnych ślepi suki skierowało się ku przybyłej. Cóż, kolejna osoba której tu nie zna.. V. niespiesznym truchtem skierowała sie w stronę ławki na której siedziała Siranna, bez większego celu, ot tak.

Siranna

Podniosła głowe i wlepiła bursztynowe oczy w przybyłą Vicky. Chwilę przypatrywała sie w jej w zamyśleniu, a na czole pojawiła się pionowa zmarszczka.
- Witam - mruknęła w zamyśleniu i uśmiechnęła się lekko do psa.

Vegana

Radośnie wbiegła do parku energicznie machając ogonem. Nagle się zatrzymała i rozejrzała wkoło. Położyła się na ziemi na środku ścieżki i przyglądała się ptakowi siedzącemu na drzewie.

edit:

Znudzona tymże miejscem obróciła się i pognała tam, skąd przybyła

(zt)

Emmett

Zza drzewa wyłoniła się smukła sylwetka młodzieńca... Był to nie kto inny jak Emmett... Ruszył w stronę najbliższej wolnej ławki... W uszach miał słuchawki... Słuchał swojej ulubionej piosenki... Mógł ją słuchać wiecznie. Usiadł na ławce i zaczął śpiewać pod nosem...

Lisa

Przyszła i zobaczyła chłopaka. Podeszła z uśmiechem. Witaj. Nie widziałeś gdzies sobolowego papillona? tak, szukała Nevy. Pokazała zdjęcie. Zgubiła się... skończyła przybierając smutną minę. Jednak wciąż żyła nadzieją.

Ki

Pp betonowej alejce dumnie kroczyła kotka o płomiennorudej sierści. Zatrzymała się nieopodal ludzi i rozejrzała po okolicy. Kiedy ona tu ostatnio była?

Pazur

Pazur natomiast leżał wygodnie rozłożony na jednej z grubych gałęzi starego dębu. Miarowo ruszał zwisającym ogonem, którego końcówka kiwała się to w prawo, to w lewo bez konkretnego celu.
Postawił wpierw jedno ucho, zaraz potem pociągnął nosem i poruszył długimi wąsami. Tego smrodu nie da się zapomnieć, a co gorsze nie da się go nie rozpoznać. Mieszanina przeróżnych zapachów w których dominował koci aromat Pazur znał już na pamięć. Uniósł leniwie głowę i omiótł wzrokiem okolicę.
-LUCY! - momentalnie wydarł się wyraźnie podekscytowany widokiem starej, rudej i nerwowej przyjaciółki. Teraz tylko pytanie - Schodzić z drzewa czy trzymać się w bezpiecznej odległości?

Ki

Usłyszawszy swoje imię, kotka postawiła uszy na sztorc i rozejrzała się uważnie. Dopiero po chwili zlokalizowała znajomego burasa. - Pazur! To... to ty?!? - na pyszczku Lucy pojawił się paskudny grymas.

Pazur

W pierwszej chwili położył po sobie uszy, dostrzegając wzrokiem jej grymas na rudej mordzie. Szybko jednak kąciki jego pyska drgnęły ku górze, a kocur podniósł się na gałęzi i szybkim susem zeskoczył w dół, biegnąc do znajomej z wysoko postawionym puchatym ogonem.
-Jaaa we własnej osobie...!- skoczył na nią czym prędzej, przygniatając kotkę do ziemi własnym ciężarem. Walnął ją krótko łapą między uszy, a ogonem powędrował na jej boki, złośliwie łaskocząc rudzielca.

Ki

Pod ogromnym ciężarem Pazura Lucy rozjechały się łapki i kotka runęła na ziemię. - Nieeee.... dręcz... mnieeee... - wystękała, wymachując przednimi łapkami i bezskutecznie próbując wygramolić się spod Pazika.