Piękny, stary park...

Ki

- Czy Ty musisz być wszędzie tam gdzie ja? - zapytała. Znów zerknęła na Nighty. Tak naprawdę była zadowolona z przybycia Pazura. Potrzeba było kogoś, kto rozładuje atmosferę, która w jej mniemaniu była wyjątkowo napięta.
Uśmiechnęła się do Kretki.
- Zapolujesz z nami, Paziku?

Kama

Przyszła śpiewając jakąś piosenke. Gdyby nie to, że wpadła na Pazika to by sobie w spokoju szła dalej no ale - Co do .. Dobryy - powiedziała zauważając inne koty

Pazur

Skrzywił się mimowolnie, bijąc końcem ogona o swoje boki. - Nie, dziękuję - burknął opadając na zadek. - Ah, zmęczyłem się niesamowicie - zaśmiał się pod nosem. - Mogę popatrzeć - zaproponował, wbijając w rudą kotkę wzrok. Łypnął kątem oka na Kretkę. -Ej, ja cię nie znam! - stwierdził i skoczył jej na grzbiet ; 3

Ki

- Jak chcesz - odparła powstrzymując śmiech. - Kretka, chodźmy tam, między drzewa. Tam jest mnóstwo szczurów.

Kama

Tak na mnie uwagi nie trzeba zwracac! - krzyknęła po czym się zaśmiała - ja tu się z Wami witam jak coś - wyszczerz

Ki

- Przepraszam, Kama - uśmiechnęła się. - Jeśli chcesz możemy obie pouczyć Kretkę polować.

Pazur

Złapał za ucho Kretki, ciągnąc w swoją stronę. - Nie możecie zabijać tutejszych szczurów - wymamrotał, śliniąc sierść kotki.

Kama

E Pazur! zostaw kobietę w spokoju - podbiegła i odciągnęła kotkę - pazik odsuń się! - powiedziała i patrzyła na Pazura xd

Ki

- Niby czemu nie możemy? - zapytała Pazura zaskoczona. - Może lepiej od razu powiedz, że lepiej żebym zdechła z głodu, bo szczurów Ci szkoda.
Burknęła coś cicho pod nosem.
- "Już się zaczyna" - pomyślała.

Kretka

Dlaczego?-siedziała cicho wylizywana prze Pazura

Pazur

Wbił kiełki w jej ucho i zachichotał złośliwe. - Nie odsunę - spojrzał z rozbawieniem na Kamę i przeniósł wzrok na Lucy. -Tutejsze szczury mają immunitet - wyszczerzył się szeroko.

Ki

Nie odezwała się ani słowem, pokręciła tylko głową obrzucając Pazura morderczym spojrzeniem i ruszyła w stronę drzew. Jej żołądek domagał się natychmiastowego zapełnienia.

Pazur

Zeskoczył z Kretki i pognał za Lucy, majtając kitą na boki. - Obrażalska - zachichotał, dorównując jej kroku.

Ki

- Obrażalska? - zapytała i roześmiała się.
- "No i po co on za mną lezie?" - pomyślała. - "Widok krwi jest chyba zbyt ostry dla jego delikatnych oczek".
Usłyszała szelest w pobliskich krzakach. Popatrzyła w stronę gołych badyli wielkimi oczami i rzuciła do Pazura:
- A teraz mi nie przeszkadzaj!
Zbliżyła się do krzaków ostrożnie i zauważyła długi, szczurzy ogon. Zaczaiła się na gryzonia i rzuciła się na niego całkowicie pewna, że zaraz zatopi kły w karku zwierzątka, ale... Wylądowała tylko na ziemi o mało nie rozwalając sobie nosa. Popatrzyła zaskoczona na szczurzy ogon, który znikał właśnie za krzakami oddalonymi o kilka metrów. Usiadła.
- "Chybiłam? JA?!?" - pomyślała z niedowierzaniem wpatrując się tępo w krzaki, za którymi schował się szczur. Pewnie już dawno z nich uciekł i był daleko, daleko... Na myśl o tym, że dziś pójdzie spać głodna łzy zebrały jej się w oczach.

Kretka

prubowała ich dogonić ale zrezygnowała

/muszę kończyć/