Piękny, stary park...

Missy

- Missy - odparła krótko dumnie się wyprężając, jak to miała w swoim zwyczaju. Chociaż czasem i potrafiła się zachowywać zupełnie inaczej.

Północ

Niewielka suczka mieszańca o biało-czarnej sierści powoli wędrowała uliczkami Parku, delikatnie stawiając łapy, od czasu do czasu rzucając kamykami na wszystkie strony.
Północ, a bo tak się zwała owa suka nie należała do gatunku psów ujadających na widok kotów, wręcz przeciwnie ; spokojnie przeszła obok puchatych kulek. Zatrzymała się przy ławce, na którą skoczyła i rozłożyła się niczym pijak na drzemkę. Ale nie spała, przez cały czas czuwała. Bo jeszcze ktoś / coś ją zaatakuje.

Adeline

Wąską alejką szybkim krokiem kroczyła niewysoka, drobna dziewczyna. Szła ze spuszczoną głową, zdawała się być zamyślona. Nie zwracała uwagi na kałuże ani porywisty wiatr, który raz po raz rozwiewał poły jej skórzanego płaszcza i długiej, czarnej spódnicy. Adeline przystanęła gwałtownie i rozejrzała się po okolicy. Przysiadła na pobliskiej ławeczce

Kanon

Blondyn wszedł do pięknego, starego parku. Rozglądając się zauważył dziewczynę. Podszedł do ławeczki - Mogę się przysiąść? - spytał uśmiechając się kątem ust.

Adeline

Adeline patrzyła na kłębowisko ciemnych chmur, swym zwyczajem bębniąc długimi, czarnymi paznokciami o drewniane siedzisko ławeczki. Do zupełnie zamyślonej dziewczyny dopiero po chwili dotarły słowa nieznajomego. Spojrzała na chłopaka i uśmiechnęła się nikle. - Tak, oczywiście - odrzekła.

Kanon

- Jestem, Kanon. - Powiedział i siadł obok. - A cię jak zwą? - spytał, spojrzał w beton po czym znów wzrokiem poleciał do dziewczyny.

Adeline

Oparła się o ławkę i podciągnęła nogi pod brodę, obejmując je rękoma. - Adeline - przedstawiła się krótko, po czym przyjrzała się chłopakowi. Spytała z zaciekawieniem w głosie. - Kanon? To dość rzadko spotykane imię, prawda?

Kanon

- Może... Moja matka dała mi tak na imię nie wyjaśniając czemu. - powiedział. - Twojego też nie słyszałem jeszcze nigdy - dodał, spojrzał w dal i uśmiechnął się do siebie.

Adeline

- Jestem z zagranicy, być może dlatego - odpowiedziała, znów kierując wzrok na zachmurzone niebo. Zdecydowanie nie podobała jej się ta pogoda. - Choć to dość popularne we Francji imię.

Kanon

Nie byłem tam... - powiedział i spojrzał na liście które trzasły się na drzewie jakby z zimna wiatru. - Od dawna tu jesteś? - spytał.

Adeline

- O tak, bardzo - powiedziała z mocno wyczuwalną nutką ironii w głosie, po czym zaśmiała się i dodała. - Od niecałych dwudziestu czterech godzin.

Kanon

- Aha... to krócej niż ja - powiedział i uśmiechnął się. - Fajne włosy - powiedział patrząc na jej czarne włosy. - Masz jakieś hobby? - spytał by zmienić temat, chociaż naprawdę podobały mu się jej włosy.

Adeline

Uśmiechnęła się lekko. - Każdy jakieś ma... - odpowiedziała pospiesznie, jednocześnie zastanawiając się nad tym, czy rzeczywiście ma jakieś hobby. Rzekła w końcu. - Uwielbiam literaturę, w szczególności interesuje mnie poezja. No i muzyka.

//Wybacz, że tak powoli odpisuję. Piszę jednocześnie wypracowanie -_-//

Północ

Sucz przysluchiwala sie rozmowie ludzi, totez nie zamierzala poki co podejsc i po prosic, aby dali jej ciasteczko czy cos. Ale juz, juz knula plan, jakby tu zwrocic na siebie uwage owych czteronogich.
Rozgladnela sie po okolicy, nastepnie, zlapawszy pierwszy lepszy patyk w niedlugi pysk, zamaszerowala w kierunku ludzi. Polozyla prawa, przednia lape na kolanie chlopaka tym samym proszac, aby jej rzucil. To, ze spokoja nie oznacza, ze nie moze sie troche zabawic, ot co!

Kanon

Spojrzał na psa. Uśmiechnął się i rzucił patyka. - Ja lubię pezję ,kwiaty i psy. - powiedział i spojrzał na suczkę.