Sosnowy park.

June

Skinęła głową uśmiechając się kątem ust. Po chwili można było usłyszeć dźwięk telefonu komórkowego June. Wjęła go natychmiast, po czym przeczytała sms'a.- Muszę spadać. Wzywają mnie.- mruknęła chowając komórkę. Na wszelki wypadek podała dziewczynie kartkę z jej numerem telefonu. Dziewczyna uśmiechnęła się przepraszająco, po chwili już zniknęła z pola widzenia.

Melissa

Spojrzała lekko się uśmiechając na June, po czym kiwnęła głową. Schowała kartkę z jej numerem do spodni, mając nadzieję, że jej nie wypadnie. Siedziała chwilę na ławce, po czym wstała. Podeszła do jakiegoś chłopaka, który siedział pod sosną.
- Em, przepraszam, wiesz może, która jest godzina - zapytała, spuszczając głowę i chowając ją we włosach.

Garray

Uśmiechnął się lekko słysząc pytanie. Od lat nie miał już zegarka.
-Myślę, że koło dwudziestej.-stwierdził spokojnie patrząc na różowiące się już słońce, nisko nad horyzontem. Odwrócił lekko wzrok, widząc zakłopotanie dziewczyny.

Melissa

- Dzięki.- odparła nieśmiało, uśmiechnęła się lekko do chłopaka. Bardzo chciała nabrać nowe znajomości, jedyne nad czym się zastanawiała to czy dalej rozwinąć tę rozmowę, czy może nie.

Garray

Wyłapał jej nieśmiały, zalękniony wzrok.
-Siadaj.-powiedział spokojnie mając nadzieję, że nie wprawi jej w jeszcze większe zakłopotanie. Uśmiechnął się łagodnie w przestrzeń.

Melissa

Uśmiechnęła się zawstydzona, po czym usiadła obok chłopaka. Nie wiedziała co powiedzieć, więc była cały czas cicho. W końcu odważyła się - Jestem Melissa - powiedziała cicho, jak zwykle gdy się przedstawiała.

Garray

-Miło mi, Garray.-odpowiedział. Nie wyciągnął ręki, nie spojrzał na dziewczynę. Chciał po prostu, by mogła sama decydowac o takich ruchach, widział, że jest bardzo nieśmiała, czy wręcz lękliwa. Wyciągnął przed siebie lekko ugięte nogi.

P.S. Za 5 minut wracam.

Melissa

Spojrzała na niego, już mniej speszona, po czym się uśmiechnęła. - Sorry, za moje zachowanie, ale ja po prostu zawsze się stresuję - wyszczerzyła się do chłopaka.

Garray

Dopiero teraz zwrócił na nią wzrok, a jego usta wygięły się w lekkim uśmiechu.
-Jasne, rozumiem. Nie przeszkadza mi to.-zapewnił spokojnie przyglądając się jej krótko, uważnie, po czym znowu spojrzał w przestrzeń przed siebie. Wyglądała całkiem normalnie, nie mógł odgadnąc powodu jej nieśmiałości. Może po prostu taka była, zresztą, to nie jego sprawa.

Melissa

Spojrzała na niego, po czym na to samo miejsce gdzie patrzył on. Jednak nie widziała nic szczególnego w kilku drzewach. - Yhm, chyba będę się zbierać, bo nie trafię do domu... nawet nie wiem, czy teraz trafię - uśmiechnęła się lekko, mając nadzieję, że chłopak zaproponuje, że ją odprowadzi - albo teraz, albo później.

Garray

-No cóż, ja też nie wiem, czy trafisz.-stwierdził spokojnie nie ruszając się z miejsca. Uśmiechnął się lekko do dziewczyny. Szczerze mówiąc nie sądził, żeby dziewczyna rzeczywiście miała zamiar już odejśc.

Melissa

Spojrzała na niego, najpierw z deczka się krzywiąc, a potem wyszczerzając się - Tak właściwie, to nie chce mi się jeszcze wracać - oznajmiła, cały czas przyglądając się chłopakowi.

Garray

Uśmiechnął się w duchu, gdy jego przypuszczenia okazały się słuszne.
-Nie dziwi mnie to specjalnie. Ładny dziś dzień.-stwierdził, ponownie zerkając na słońce. Pomarańczowa kula chowała się już za horyzont w otoczeniu różowych i żółtych chmur.

Melissa

- Będziemy gadać o pogodzie - zapytała, patrząc na chłopaka w krzywym uśmiechu. Jednak rozejrzała się dookoła i stwierdziła, że naprawdę jest tu ładnie.

Garray

-Oczywiście, jeśli nie będziemy mieli innego tematu.-odparł spokojnie, z uśmiechem. Sam nie widział w tym nic niezręcznego, nawet jeśli temat był banalny, mało osób jego zdaniem umiało docenic zmiennośc natury.