Stary dąb

Iines

Przez alejkę w parku szła powoli nieduża kotka o wyjątkowo gęstej, długiej sierści, płaskim pyszczku i wielkich, okrągłych, bursztynowych oczkach. Kotka zatrzymała się na chwilę i rozejrzała ze zrezygnowaniem w oczach. Wciąż jeszcze łudziła się, że jej ludzie wrócą po nią. Wskoczyła na pierwszą lepszą ławeczkę i usiadłszy na brzegu, owinęła łapki puszystym ogonem.

Adell

Przyszła do parku. Skierowała się wolnym krokiem w stronę ławki rozglądając się dokoła. Usiadła nie patrząc czy coś przypadkiem nie znajduje się na ławce. Usłyszała ciche miauknięcie. Szybko wstała i spostrzegła na ławce małą kotkę. Wzięła ją na ręce i delikatnie pogłaskała. - Coś Ci się stało mała? Przepraszam za moją nieuwagę. - powiedziała i uśmiechnęła się do niej.

Iines

Choć mogło się to zdawać niemożliwe, bursztynowe oczy Iines pod wpływem tego zdarzenia, zrobiły się jeszcze większe i okrąglejsze. Choć była przestraszona, nie wyrywała się z rąk dziewczyny - wręcz przeciwnie. Ufna kotka wtuliła się w ubranie Adell. Przez chwilę na nią patrzyła. Kiedy ze smutkiem stwierdziła że to nie jest jej była właścicielka, przysunęła płaski pyszczek do twarzy dziewczyny. Zaczęła obwąchiwać jej brodę, łaskocząc ją gęstymi, długimi wąsiskami.

Adell

-Hej, przestań! - powiedziała do kotki śmiejąc się przy tym przez jej łaskoczące wąsiki. Odciągnęła ją od twarzy i ponownie pogłaskała. Po dłuższej chwili ciszy zapytała. - A tak w ogóle skąd Ty tu się wzięłaś? I gdzie jest Twój właściciel?

Iines

Zamruczała cicho i zmrużyła oczy, utkwiła w niej spokojniejsze już spojrzenie. Jak bardzo chciała umieć opowiedzieć dziewczynie o wszystkim co jej się przytrafiło podczas ostatnich dni! Jak jej kochani ludzie zanieśli ją do samochodu i przywieźli do tego miasta... jak kilka razy próbowali zostawić ją w jakimś parku i wrócić do auta bez niej, jednak szybko ich dogoniła... jak w końcu uderzyli ją i zawieźli do lasu, w którym się zgubiła... jak przez kilka dni wygłodniała włóczyła się po Palm Beach i musiała pić wodę z kałuży. Ale nie umiała. Adell musiały wystarczyć potargana sierść i wciąż trochę wystraszone spojrzenie.

Adell

Spojrzała kotce głęboko w oczy. Nie była specjalistką od rozmowy ze zwierzętami, ale jednak potrafiła zrozumieć, że kotka w ostatnich dniach nie miało zbyt przyjemnych sytuacji. Pomimo tego, że prawie w ogóle nie znała kotki, odruchowo przytuliła ją chcąc tym wyrazić jak bardzo jest jej przykro.

Iines

Zaczęła mruczeć głośno i oparła łebek o bark dziewczyny. Zmrużyła bursztynowe oczka. Jak to perski kot, wciąż była bardzo ufna w stosunku do ludzi.

Adell

Delikatnie przejechała ręką po sierści kotki. Po chwili pomyślała, że kotka musi być bardzo głodna. Na szczęście miała w siatce mleko, ponieważ wracała z zakupów. Położyła kotkę na ławce, wyjęła mleko i postawiła na ławce. - Hmm... mam tylko to jeśli chodzi o jedzenie w sam raz dla Ciebie. - powiedziała przyglądając się mleku. Niestety było ono w butelce, a nie miała ze sobą żadnej miski, więc nalała sobie trochę do ręki i przystawiła ją do pyszczka kotki. - Mam nadzieję, że nie boisz się pić czegoś z obcych rąk. - powiedziała uśmiechając się.

Iines

Popatrzyła na dziewczynę, jakby krzywiąc się lekko. Pić z ręki obcego człowieka? Jednak gdy do jej noska dotarł zapach mleka, oblizała pyszczek. Perspektywa wypicia czegoś innego od brudnej wody z kałuży była silniejsza od woli kotki. - "W końcu mleko jest z tego pojemnika, z takiego samego dostawałam picie u tamtych ludzi" - pomyślała i zaczęła chlipać mleko.

Adell

Uśmiechnęła się do kotki. Rzeczywiście była bardzo spragniona. Chlipała mleko z wielką radością. Gdy wszystko już zostało wypite nalała sobie jeszcze trochę mleka do ręki widząc, że kotce ono smakuje.

Iines

Wypiła jeszcze trochę, po czym wyprostowała się i spojrzała na dziewczynę z wdzięcznością. Z powodu typowo perskiego pyszczka, futerko dookoła ust było ubrudzone mlekiem. Kotka bardzo szybko poczuła, że na jej pysku coś jest nie tak i zaczęła się oblizywać.

Adell

Przez chwilę patrzyła z szerokim uśmiechem na kotkę. Po chwili schowała mleko do siatki i spojrzała w niebo.

Iines

Bardzo niewiele wystarczyło by przekonać do siebie Iines. Kotka po kilku minutach oblizywania pyszczka, weszła na kolana dziewczyny, pomiaukując przy tym cichutko.

toy

przyszedł włożył słuchawki ipoda do uszu i usiadł na ławce patrząc na zieloną trawę.

Adell

Spojrzała na przybyłego chłopaka. Po chwili poczuła, że coś jej usiadło na nogach. Od razu pomyślała o kotce. Popatrzyła na nią z uśmiechem i podrapała ją delikatnie pod bródką.