Plac Zabaw

Yadis

- Kiedy w dniu Twojego powrotu Cię przewróciłam, mówiłeś inaczej - odparłam uśmiechając się. Wtuliłam się w niego i roztarłam zmarznięte dłonie. W pewnym momencie jednak coś odwróciło moją uwagę od Steve'a (co jak trzeba przyznać było rzeczą dość dziwną). Odwróciłam się i w zaspie, w której jeszcze chwilę temu tkwiłam zobaczyłam kota. A raczej jego ogon. Zawołałam go, a gdy wydreptał z zaspy otworzyłam szeroko oczy ze zdumienia.
- JJ ? - zapytałam kota, co więcej spodziewając się odpowiedzi.

JJ.

- A jakże inaczej? - mruknął niewesoło i próbował strzepać z ogona bryłki lodu. Podszedł dość niezgrabnym krokiem, gdyż przy podnoszeniu łapy ze śniegu zawsze otrzepywał każdą po kolei. W końcu doszedł do Yadis i zaczął ocierać się o jej nogę, nie gardząc również gyrkami persa.

Steve

- To wtedy mówiłem, że jesteś ciężka? A nie wtedy, kiedy musiałem nieść cię do domu, bo uszkodziłaś sobie nogę w ruinie tego starego domu? - zapytał. Przeniósł zdziwione spojrzenie z Yadis na JJa i powiedział. - Myślałem, że twój kot siedzi teraz w twoim ciepłym mieszkaniu, a nie włóczy się po Palm Beach.

Yadis

- Nie niosłeś mnie do domu. Przeniosłeś mnie przez próg swojego mieszkania - poprawiłam go i spojrzałam na JJa. - Cóż... ja też tak sądziłam. Jak widać być może charaktery JJa i Tornaca nie bardzo się różnią.
Schyliłam się i wzięłam kota na ręce.
- JJ - poznaj Steve'a. Steve, to jest JJ - powiedziałam i roześmiałam się.

Steve

- Tak...? Ja już nawet nie pamiętam, jak to było - odpowiedział i zaśmiał się, patrząc na kota. Dodał. - Właściwie to my już się poznaliśmy w parku.

Yadis

Uśmiechnęłam się i odparłam marszcząc brwi.
- Teraz to nie tylko ja jestem przemoczona i zmarznięta - stwierdziłam patrząc na kota. Przytuliłam go, przy okazji ogrzewając dłonie. Spojrzałam ponownie na Steve'a.
- Dasz zaprosić się na herbatę ?

JJ.

Kot wyciągnął łapy i pacnął nimi delikatnie Steve'a w policzki nie wyciągając pazurów. Miauknął cicho, co prawdopodbnie nie oznaczało w ludzkim języku nic. Ale w kocim i owszem. Machnął ogonem i cicho mruczał.

Steve

Zaśmiał się, ale odruchowo odsunął od JJa. Odpowiedział. - Oszalałaś? Żeby Tornac uwięziony w domu z nudów znowu coś zniszczył?

Yadis

Zmarszczyłam brwi, ale zaraz spojrzałam na niego najpiękniej jak potrafiłam.
- A jak ja z nudów coś zniszczę ? Straty mogą być nieporówlnywalnie większe.

Steve

- Ale to już będzie problem twojego portfela, kochanie - odpowiedział i znów ruszył ku wyjściu z placu zabaw, tym razem trochę szybciej niż poprzednio.

Yadis

Objęłam go, stawiając kota na ziemię i zagrodziłam chłopakowi drogę.
- Jesteś cholernie romantyczny, kochanie - odpowiedziałam patrząc na niego uważnie. Zaraz jednak usmiechnęłam się i pocałowałam go.
- A jeśli to ja wypiję herbatę u Ciebie ? - spytałam.

JJ.

Widząc,że Yadis nie chce, aby Steve za szybko wyszedł z placu zabaw, podskoczył do chłopaka i objął całym swoim ciałem, a najbardziej łapami, nogę Steve'a tak, że jeśli on zrobił krok, JJ leciał za nim w powietrzu przyczepiony do spodni. (chyba,że masz spódniczkę? .-.)

Steve

Miał już coś odpowiedzieć, gdy poczuł, że coś małego i miękkiego uczepiło się jego nogi. Spojrzał na JJa i roześmiał się. - No dobrze, Yadis. Widzę, że z tobą nie wygram, masz za mocne wsparcie. Chodźmy do ciebie, tylko szybko, bo mi tu zaraz zamarzniesz - powiedział.

Yadis

Spojrzałam w kierunku w którym patrzył Steve i o mało nie przewróciłam się ze śmiechu. JJ wyglądał jak mój osobisty bodyguard. Trochę... kieszonkowych rozmiarów, ale bardzo skuteczny.
- Dobrze JJ, to się chwali - powiedziałam do kota i żwawym krokiem ruszyłam ku furtce.

//pisz już u Y.//

Steve

Schylił się i po chwili męczenia udało mu się delikatnie oderwać od siebie JJa. Wziął go na ręce i ruszył za Yadis.