Plac Zabaw

Elena

Stwierdziła, że powinna pozwiedzać okolicę. Nie wiedziała dlaczego, ale zaczęła od placu zabaw. Włożyła dłonie do kieszeni, przystanęła przy ławce. Usiadła. Założyła nogę na nogę, dyskretnie zaczęła się przyglądać pustym placu zabaw.

Iines

Iines leżała sobie wygodnie na jednej z huśtawek, poruszanej delikatnie przy każdym mocniejszym podmuchu wiatru. Kotka odpoczywała po uganianiu się za obiadem, który i tak uciekł. Głupia mysz! Przez nią Iines znowu będzie głodna przez resztę dnia. Kotka ziewnęła przeciągle i obróciła się na grzbiet, machając leniwie końcówką puszystego ogona.

Elena

Wzrok zatrzymała na kotce. Uśmiechnęła się pod nosem, była pewna że jest głodna. Wstała z ławki, podeszła do huśtawki gdzie leżała kotka. Kucnęła na przeciw niej. Wyciągnęła z kieszeni kostkę czekolady, nie była przekonana czy zechce.

Iines

Odwróciła się na bok i przeżyła prawdziwy szok, kiedy ujrzała dziewczynę kucającą tuż przy niej. Wcześniej nie zauważyła w okolicy żadnego człowieka.Nieznajoma wyglądała jednak na sympatyczną, więc Iines została na huśtawce. Obwąchała kostkę czekolady, którą Elena trzymała w dłoni. Przekrzywiła łebek, przyglądając się dziewczynie. Ludzie nie pozwalali jej jadać takich rzeczy.

Elena

- Chcesz? - zapytała. Przysunęła kostkę czekolady do jej pyszczka, uśmiechnęła się delikatnie. Nie pewnie pogłaskała po łebku kotkę.

Iines

Zmrużyła lazurowe ślepka i zamruczała głośno, kiedy dziewczyna ją pogłaskała. Iines już zapomniała, jakie to przyjemnie uczucie. Dawno nikt tego nie robił. Jeszcze raz obwąchała kostkę czekolady. Pachniała bardzo ciekawie, więc kotka odważyła się i ją polizała. - "Jakie to dobre!" - przemknęło jej przez myśl. Odgryzła nieduży kawałeczek.

Elena

- Wiedziałam, że Ci zasmakuje. - powiedziała. Wyprostowała nogi, otrzepała kolana. Usiadła na kolejnej huśtawce, obok. Delikatnie zaczęła się huśtać.

Iines

Przekręciła się na brzuch i podwinęła pod siebie łapki. Wzrok skierowała na huśtającą się dziewczynę. Bardzo ciekawiło ją, jak ona to robi, że huśtawka buja się lekko. Iines tak nie umiała.

Elena

Kątem oka spoglądała na kotkę. Westchnęła głucho pod nosem. Było można dostrzec, że dziewczynę coś gryzło. Wiele nieszczęść i krzywd napotkała w życiu. Ma nadzieję, że tu będzie potrafiła rozpocząć nowe, lepsze życie.

Iines

Podniosła się do pozycji siedzącej i patrzyła na dziewczynę, przekrzywiając łebek. Skojarzyła, że jej ludzie wzdychali tak, gdy byli smutni. Chciała jakoś pocieszyć Elenę. Wpadła na pomysł, że fajnie by było wejść jej na kolana, ale bała się skoczyć, bo huśtawka, na której siedziała dziewczyna, wciąż pozostawała w ruchu.

Elena

Nagle zatrzymała huśtawkę. Westchnęła w duchu, przymknęła oczy. Ciałem była tutaj, lecz duchem zupełnie w innym miejscu. Po policzku spłynęła mała łezka, skrzywdził ją ktoś bardzo mocno i do tej pory nie potrafi tego zapomnieć.

Iines

Wciąż przyglądała się dziewczynie ze skupieniem w niebieskich ślepkach. Kiedy huśtawka się zatrzymała, Iines od razu wykonała skok, lądując miękko na kolanach Eleny. - Rrrrauuuu...? - miauknęła do niej głośno, jakby chciała zapytać, co się stało. Spojrzenie utkwiła w twarzy dziewczyny.

Elena

Szybkim gestem starła z policzka łzę, otwarła oczy. Zaśmiała się cicho, zaczęła głaskać kotkę po brzuchu:
- Może chcesz być na pewien czas moja? - zapytała. Miała wrażenie, że się doskonale rozumią.

Iines

Znów poczęła głośno mruczeć, kiedy dziewczyna zaczęła ją głaskać. Na jej słowa postawiła na sztorc nieduże uszka, ukryte prawie całkowicie między kępkami długiej sierści. Nie do końca spodobało jej się to "na jakiś czas". Dlaczego nie na zawsze?

Elena

- Zapewne jesteś głodna, chodźmy. Kupimy dla Ciebie smakołyki. - mruknęła do niej. Podniosała ją ze swoich kolan. Delikatnie głaskała ja po grzbiecie, zsunęła się z huśtawki, zaczęła podążać w stronę sklepów.