Stary plac zabaw

Steve

Zaśmiał się. Jakby nieznajomy czytał mu w myślach. W końcu wepchnął słuchawki z powrotem do kieszeni. Nie będzie się teraz z nimi mordował. Na słowa o tatuażach, podniósł wzrok na rozmówcę i uśmiechnął się nikle. - W moim przypadku fan to chyba nieodpowiednie słowo. Za słabe.

James.

Zastanowił się chwilę.
- Tak też podejrzewałem. Zatem maniak ? - spytał uśmiechając się lekko, po czym wyciągnął dłoń do chłopaka - James.

Steve

- No, to już brzmi zdecydowanie lepiej - odrzekł z lekkim rozbawieniem w głosie. - Jestem Steve - przedstawił się i uścisnął krótko dłoń chłopaka.

James.

- Tak jak ja włóczysz się bez celu, czy to może Twoje ulubione miejsce w Palm Beach ? - spytał rozglądając się dookoła. Sięgnął po telefon. Ani znaku życia od Eleny. Polubił tę małą. Nawet bardzo. Zastanawiał się co może wyniknąć z tej znajomości.

Steve

- Raczej to pierwsze - odpowiedział. Steve uwielbiał włóczyć się nocą po mieście. Przynajmniej nie spotykał na ulicach aż tylu ludzi. - Uwierz mi, że w tym mieście jest dużo ciekawszych miejsc niż plac zabaw z zardzewiałymi huśtawkami.
Chłopak poruszył się lekko, przez co huśtawka zaskrzypiała okropnie. Skrzywił się nieco na ten dźwięk.

James.

- Z całą pewnością, choć ja nie mialbym na myśli na przykład... centrów handlowych. Dostaje tam klaustrofobii.
Spojrzał gdzieś w dal i znów pomyślał o Elenie. Ciekawe czy lubi robić zakupy ? Potrząsnął głową. Nie miał pojęcia, skąd przyszła mu taka myśl.
- Jaka muzyka płynie w Twoich słuchawkach ?

Steve

Roześmiał się i zapytał. - A czy ja wyglądam na osobę, która lubi biegać po sklepach? - Steve nie cierpiał, nie znosił, nienawidził centrów handlowych, kin, dyskotek, barów, kawiarni, restauracji i jeszcze długo by wymieniać... po prostu nienawidził takich skupisk ludzi, tak samo jak ich samych. Dodał. - Muzyka? W tej chwili żadna.

James.

James również się zaśmiał.
- Nie, nie wyglądasz ani trochę. Wracając do tematu - jaką muzykę preferujesz ?
Po ułamku sekundy, zdał sobie sprawę, że nie zapytał o to Eleny. Przeciągnął dłonią po twarzy, a w jego oczach malowało się roztargnienie. Nie może wybić sobie z głowy tej dziewczyny. Czyżby się zakochał ?

Steve

- Jestem raczej fanem cięższych brzmień, lecz staram się nie ograniczać tylko do rocka i metalu. Chociaż w czasach takiej muzyki popularnej trudno zainteresować się czymś innym - odpowiedział, kładąc nacisk na słowo "takiej". Na fana innej muzyki chyba też nie wyglądał. Zresztą, skoro James zwrócił uwagę na jego tatuaże, to chyba zauważył tego wielkiego Eddiego na ramieniu?

James.

Chłopak wskazał kiwnięciem głowy jego ramię.
- Można by pomyśleć, że Eddie mówi sam za siebie, ale wolałem się upewnić. Pochodzisz z Palm Beach ?

Steve

- Nie, jak chyba każdy, kto jeszcze tu mieszka. Ty zapewne też nie pochodzisz stąd - odpowiedział. Jego pochodzenia też trudno było nie rozpoznać szybko - Steve, choć mieszkał w Palm Beach od ponad roku, mówił niewiele, przez co trudno mu się było pozbyć niemieckiego akcentu.

James.

- Ja przyjechałem dopiero wczoraj. Pochodzę z San Jose. W zasadzie, mieszkałem na ranczu, na obrzeżach San Jose. Miasto upałów, wysokiej technologi, zatwardziałych konserwatywnych tradycjonalistów i rancz rozsianych dookoła niczym wysypka wokół wielkiego bąbla.
Nie trudno było się domyślić, iż James cieszy się, że stamtąd wyjechał. To miasto to same skrajności. Wbrew pozorom, chłopak lubił ustabilizowane życie.
- Masz tu kogoś ? Jakąś rodzinę ?

Steve

- Widzę, że przeprowadzka do tej mieściny sprawiła ci ulgę - powiedział. On sam nigdy nie miał nic do swojego miejsca pochodzenia, choć w niewielkim Palm Beach czuł się dużo lepiej niż w zatłoczonym, śmierdzącym spalinami Essen.
- Rodziny już nie, dzięki Bogu - odpowiedział na pytanie Jamesa. Z wielką ulgą odetchnął, gdy Aurore - młodsza siostra - wyjechała stąd tak szybko, jak się pojawiła. Dodał. - Ale mam dziewczynę. Ah, no i psa, a raczej diabła w psiej skórze.

James.

- Psiak musi sprawiać Ci wiele radości - powiedział z lekką ironią i wyszczerzył się do niego. On sam zastanawiał się nad posiadaniem zwierzęcia, ale bał się, że nie będzie miał dla niego czasu. Może kiedyś powróci jednak do starej pasji ? O tym pomyśli późnej.
- Dziewczyna również.

Steve

Stanęła mu przed oczami wizja tych wszystkich rzeczy, które zostały przepuszczone przez pysk Tornaca i numerów, które mu do tej pory wykręcił. - Taa, mnóstwo - odpowiedział. Oczywiście, że Yadis sprawiała mu wiele radości. Szkoda tylko, że on jej nie. Cóż... po prostu taki był i pewnie z wielkim trudem przyszłoby mu się zmienić. Chociaż skoro ona jeszcze z nim wytrzymywała, to nie musi być wcale tak źle.