Mała plaża.

Phanaber

- Gorszy?- Uniosła brew, nie rozumiejąc, co chłopak ma na myśli.- Dlaczego?

Luke

[szybki look, co napisałam, bo jestem nieprzytomna xd]

- Będę starym, zgrzybiałym dziadem. I do tego gburowatym. - stwierdził, wyobrażając sobie samego siebie za jakieś 50 lat xd.

Phanaber

Nie mogła się powstrzymać i wybuchnęła śmiechem.
- Jasne.- Pokiwała głową, rozbawiona.

Andrea

Dziewczyna po dość dłużym czasie przyszła na plażę. Szła wzdluż brzegu, trzymając buty w dłoni, a woda obmywała jej stopy. Westchnęła cicho mając mętlik w głowie. Przez ten ostatni tydzień tyle się wydarzyło. Mruknęła coś pod nosem, wtapiając wzrok w zachodzące już słońce.

Nathaniel

Chłopak przyszedł, od razu po tym jak dostał sms'a od Andrey. Westchnął. Musiał się dowiedzieć, czemu dziewczyna bez słowa wyjechała. Ujrzawszy majaczącą się postać, uśmiechnął się pod nosem. Tak, to była ona. Podszedł. - Hej. - mruknął, spoglądając na nią.

Andrea

Odwróciła się, po tym jak spostrzegła chłopaka uśmiechnęła się szeroko.- Hej.- przywitała się, zerkając jeszcze na zachód słońca. Później jednak skierowała wzrok na Nathan'a.

Nathaniel

- Hm... gdzie wyjechałaś? - zapytał bez ogródek, siadając na kamieniu leżącym koło nich. Wbił wzrok w dziewczynę oczekując szczerej odpowiedzi. Przymknął niezauważalnie powieki, wsłuchując się w szum morza.

Andrea

Zagryzła wargę siadając obok chłopaka.- Wyjechałam do Los Angeles, bo dostałam sms'a, że ..- zaczęła nie wiedząc jak ująć resztę tego co się wydarzyło.- .. że przyjechał.- odparła ogólnie, świadoma tego, że chłopak napewno nie wie o kogo chodzi.

Nathaniel

- kto? - zapytał, unosząc brew. Westchnął wbijając wzrok w morze. Podciągnął nogę i położył na kolanie podbródek. Przygryzł wargę, spoglądając jak słońce zachodzi.

Andrea

- Christoper.- odparła cicho.- To mój były chłopak. Wyjechał kilka miesięcy temu bez słowa, uznałam, że zerwaliśmy. Teraz kiedy przyjechał chciał do mnie wrócić.- dodała szybko, próbując się wytłumaczyć.

Nathaniel

Uniósł brwi, słuchając opowieści dziewczyny. Przygryzł wargę, myśląc nad czymś intensywnie. Chłopak? Nathan pokręcił głową. Wstał i ruszył w stronę domu. Schował ręce do kieszeni spodni, a wzrok wbił w piasek.

Andrea

- Nathan.- mruknęła. Wstała i szybko podbiegła do chłopaka. Stanęła przed nim, próbując go zatrzymać. Położyła dłoń na klatce piersiowej chłopaka, jakby dlatego, że w ten sposób chciała go też zatrzymać.- Ja tam pojechałam, żeby to wszystko wytłumaczyć, zerwaliśmy.- odparła patrząc chłopakowi w oczy.

Nathaniel

Uniósł wzrok.
- jak mogłaś coś takiego zrobić? - zapytał, patrząc na dziewczynę. Nie określił dokładnie tego, czego miał na myśli, jednak Andrea powinna się domyślić. - daj spokój. - mruknął, nie czekając na odpowiedź. Odsunął jej dłoń i odszedł parę kroków, jednak po chwili usiadł.

Andrea

- Przecież..- zagryzła wargę podchodząc do chłopaka.- Nie mówiłam Ci o tym, bo uznałam, że byłoby to zbędne. Przepraszam, no.- dodała siadając obok. Próbując powstrzymać łzy, odchyliła głowę, spoglądając na niebo.

Nathaniel

Pokręcił głową, kładąc się na piasku. Zgiął nogi, nawet nie spoglądając na dziewczynę. Mruknął coś niezrozumiałego pod nosem, przymykając oczy. Przepraszam?