Mała plaża.

Nathaniel

Podsunął dziewczynie plecak, wyjmując przedtem kieliszek. Nalał do niego wina i podał Andrei, uśmiechając się. Przejechał dłonią po włosach.

Andrea

Z szerokim uśmiechem, ale nie dlatego, że dostała kieliszek tylko dlatego, że ma od kogo go wziąć, chwyciła owy kieliszek. Katem oka zerknęła na księżyc, usmiechnęła się do chłopaka, wracając na niego wzrokiem.

Nathaniel

- smacznego księżniczko. - zachichotał, spoglądając na dziewczynę. Położył się na piasku, wcześniej jednak wyciągając mały kocyk. Uśmiechnął się przymilnie.

Andrea

Upiła łyka wina, postawiła kieliszek na piasku. Położyła się obok chłopaka, przymknęła oczy wsłuchując się w szum fal. Uśmiechnęła się szeroko.

Nathaniel

Położył głowę na klatce piersiowej dziewczyny.
- Musimy się zbierać. - stwierdził z ociąganiem, przygryzając wargę. Zastanawiał się, czy Andrea jest już jego dziewczyną.

Andrea

- Mhm.- mruknęła, przenosząc wzrok na chłopaka. Przejechała dłonią po włosach chłopaka.- Nathan, czy my jesteśmy razem?- zapytała długo zbierając się na to pytanie.

Nathaniel

Westchnął, kładąc głowę na kocu. Czy ta dziewczyna czytała w myślach?
- a chciałabyś? - mruknął, przenosząc niezdecydowany wzrok na dziewczynę. Uśmiechnął się kątem ust.

Andrea

- No wiesz, powiedziałam Christoper'owi, że mam chłopaka, żeby się odczepił, więc .. mogłaby być to prawda.- odparła uśmiechając się katem ust. Ciekawiło ją, czy chłopak równie tak jak ona, chciałby.

Nathaniel

Wzruszył ramionami, zapinając plecak.
- to znaczy tak czy nie? - zapytał, spoglądając na dziewczynę. Westchnął, wstając. Otrzepał spodnie, wyciągając dłoń w stronę Andrei.

Andrea

- To znaczy tak.- odparła podnosząc się z pomocą chłopaka. Uśmiechnęła się szeroko, otrzepując się jeszcze z piasku.

Nathaniel

Skinął głową.
- czyli nieoficjalnie i oficjalnie Andrea ma chłopaka. - odparł z entuzjazmem, obejmując dziewczynę jedną dłonią w pasie. - gdzie idziemy? - zapytał, łapiąc plecak.

Andrea

- A bo ja wiem.- mruknęła uśmiechając się do chłopaka.- Nie mam pojęcia, możemy iść na miasto, albo do mnie, bo u mnie jeszcze nie byłeś.- odparła nie mogąc wymyśleć żadnego sensownego miejsca.

Nathaniel

Skinął głową, zakładając plecak na ramię. Dziewczyna miała rację. Znali się tyle dni, a Nathan jeszcze nie był w jej domu. Przystał więc na propozycję numer dwa.
- to chodź. - mruknął i pociągnął Andree w stronę domu.

Luke

Phanaber

- Chyba nie.- Odparła z uśmiechem, kręcąc głową. Znowu odgarnęła włosy z twarzy.