Opustoszała plaża

Ki

Patrzyła zszokowana na to, co wyczynia Amanix. Zapytała:
- Dobrze się Ty czujesz? Przecież to tylko piasek, sam by w końcu wypadł...

Evita

- To się nazywa dziwak, dziwadło do potęgi entej. - mruknęła pod nosem, ale po chwili przeniosła wzrok na Lucy.

Ki

- Sugerujesz, że większy ode mnie? - odpowiedziała Evicie i wyszczerzyła się w głupawym uśmiechu.

Evita

- O wiele większy. - wyszczerzyła się. - Już ci mówiłam, nie jesteś dziwadłem. - powtórzyła się po raz kolejny.

Ki

- Zdajesz sobie sprawę, że rozpoczęłaś dziś proces przemiany ponurej Lucy? - roześmiała się.

Amanix

Dziwadło.. - mruknął pod nosem, zabrał swoje muszelki i odszedł. - Dziwadło... same dziwadła jesteście... - szepnął do siebie idąc z plaży do parku.

>nmmt<

Evita

- Naprawdę ? - uśmiechnęła się do niej.

Ki

- Mhm - mruknęła potwierdzając swoje poprzednie słowa. Popatrzyła na odchodzącego Amanixa.
- Chyba się obraził.

Evita

- Mówi się trudno i żyje sie dalej, heh. - powiedziała i uśmiechnęła się.

Ki

- Wydawał się być sympatyczny - powiedziała. Ziewnęła i przeciągnęła się.
- Mam nadzieję, że nie będziesz miała mi za złe jeśli trochę się zdrzemnę?

Evita

- Oczywiście, że nie, śpij dobrze, ja już pójdę. - powiedziała i ruszyła w stronę parku.

Ki

Skinęła głową na pożegnanie, jeszcze raz ziewnęła i zaczęła rozglądać się by znaleźć miłe miejsce, w którym mogłaby usnąć. Po chwili poszukiwań ruszyła w stronę jakiejś zdemolowanej budki. Wtuliła się w jedną z drewnianych ścian i ułożyła do snu.

Kizia

Przez cały czas przyglądała się zabawie i innym poczynaniom kotek. Siedziała cicho nie przeszkadzając im, aż wkońcu się rozeszły.
- Nudy, nudy, nudy - Powtarzała sobie w kółko. Podeszła do morza, dotknęła lekko łapką tafli wody, ale zaraz odskoczyła.

Ki

Gdy otworzyła oczy zauważyła Kizię. Było jej głupio, że zostawiła ją samą. tym bardziej, że wydawała się być sympatyczną kotką. Podeszła do niej i powiedziała nieśmiało:
- Przepraszam, że Cię zostawiłam. Jakoś tak... wyszło. Mogę z Tobą posiedzieć?

Kizia

Spojrzała na Lucy
-Nie ma sprawy. Chcesz to posiedź, ale ja wolę coś innego... - Zamyśliła się - Berek! - Krzyknęła po chwili