Plaża Słońca!

Samira Allen

-Nie masz łaskotek ? - zapytała z rozczarowaniem w oczach.

Peter

-ee, nie. - stwierdził przez chwile się nad tym zastanawiając.

Samira Allen

Opadła zrezygnowana na piach i zmrużyła powieki, patrząc na gwiazdy
. Westchnęła cicho, zakładając dłonie za głowę.

Peter

Popatrzył na nią i uśmiechnął się. Oparł się na łokciu.

Samira Allen

Przewróciła się na bok i spojrzała na chłopaka.
-Mam wrażenie, że nic o tobie nie wiem - powiedziała spokojnie.

Peter

Uśmiechnął się szeroko do dziewczyny. -Zatem, co chcesz wiedzieć ? - mruknął i wyprostował nogi

Samira Allen

-jedynak? - zapytała najpierw, bo nic innego nie przychodziło jej do głowy.

Peter

-Yhym. - zmrużył jedno oko patrząc na dziewczynę.

Samira Allen

-widać - powiedziała i wyszczerzyła się.

Peter

-Dlaczego niby ? - pokazał jej język i uśmiechnął się.

Samira Allen

-Tak jakoś, po prostu, no. - mruknęła.
-Taki rozpieszczony dzieciuch z ciebie - wyszczerzyła się złośliwie i poczochrała go po włosach.

Peter

-Ha,ha,ha. Bardzo śmieszne. - uśmiechnął się złośliwe.

Samira Allen

Ziewnęła, zakrywając dłonią usta.
-Hym, kim chciałeś zostać w przyszłości jak byłeś dzieckiem ? - zapytała, szeroko uśmiechnięta.

Peter

-Informatykiem, ale gdy się dowiedziałem, że do tego jest matematyka potrzebna dałem sobie siana. -Mruknął i podciągnął kolana pod brodę. -Chciałem też być koszykarzem, ale jestem za niski. - wyszczerzył się.

Samira Allen

-Yyyhym - mruknęła zaspana i ułożyła głowę na zgiętej ręce.