Spokojna plaża

Luke

- Jeżeli nie masz nikogo na boku, to chyba tak. - odpowiedział i odruchowo przesunął dłonią po włosach w geście zakłopotania. Niby tyle się znali, ale zapomniał o szczegółach charakteru dziewczyny i czasami miał wrażenie, że spotyka obcą osobę. Musi się przyzwyczaić, ja stwierdził.

Phanaber

Ten charakterystyczny gest sprawił, że uśmiechnęła się jeszcze szerzej. Dopiero teraz zaczynała zdawać sobie sprawę z tego, jak bardzo jej go brakowało.- Nawet gdybym chciała kogoś mieć, nikt nie wygrałby z twoim obrazem w mojej głowie.- Powiedziała.- Nie chcę nikogo innego.- Dodała i nachyliła się do niego lekko.

Luke

Postanowił dłużej się nie wahać i po prostu pocałował dziewczynę, delikatnie obejmując ją dłońmi w talii. Teraz dopiero poczuł tę prawdziwą radość z powrotu.
- To jak, dalej razem? - zapytał, w tym czasie przegarniając kosmyki jej włosów z jednej strony na drugą. Dla niego istniała tylko jedna odpowiedź i nie wytrzymałby, gdyby usłyszał coś innego. Tylko że jednocześnie strasznie się stęsknił i ciężko mu było puścić dziewczynę z silnych objęć, przez co miał obawy, że się zachłyśnie powietrzem. Nieco rozluźnił uścisk, ale postanowił dalej ją całować raz za razem, najwyżej na odpowiedź sobie poczeka.

Phanaber

Zaplotła mu ręce na karku, odwzajemniając pocałunek, a potem każdy następny. Nawet nie poczuła, żeby ściskał ją za mocno, czy coś, wcale też by się nie zdziwiła, gdyby go teraz nie podduszała. Jednak oderwała się na chwilę, żeby zaczerpnąć powietrza.- Kocham cię.- Powiedziała, co było właściwie twierdzącą odpowiedzią na jego pytanie.

Luke

- Ja ciebie też. - odpowiedział niemal natychmiast i chociaż jego entuzjazm coraz bardziej rósł, możliwie jak najdelikatniej popchnął Phanaber na piasek i tak się przetoczył, żeby leżeć pod nią. Dalej ją całował z coraz większym zapamiętaniem i po chwili jego ręce błądziły już gdzieś pod jej koszulką, a on coraz bardziej się uśmiechał.
- Polecam przeniesienie się do mnie, tutaj może się ktoś pojawić. Przykro byłoby skazywać na taki widok jakąś samotną duszę. - stwierdził.

Phanaber

Uśmiechnęła się szeroko i szczerze z jego rękami pod koszulką średnio wychodziło jej jakiekolwiek skupianie myśli.- Dobrze, że mieszkasz blisko.- Powiedziała po prostu, a potem pocałowała go tak ostatni raz i zaczęła się z niego podnosić.

Luke

- Tak, to zaraz za rogiem. Widzę, że w tym przypadku pamięć cię nie zawiodła. - odpowiedział z wdzięcznym uśmiechem, a potem chwycił Phanaber w pasie, podniósł ją jak worek ziemniaków i zarzucił sobie tak na plecy, i ruszył do domu z diabolicznym śmiechem złego czarnoksiężnika xd.

Mishelle

Dziewczyna spacerowała tuż przy morzu. Silny wiatr psuł jej idealnie ułożoną fryzurę, ale nie obchodziło ją to. Nie dziś. Uśmiechnęła się sama do siebie, a właściwie do własnych myśli. Założyła kaptur na głowę i odgarnęła włosy na bok.

Davis

Szedł szybkim, sprężystym krokiem po śniegu, daleko wyciągał nogi. Zimno, zimno, wszędzie zimno... A co tam, czasem musi być zimno, w przeciwnym wypadku ciepło nie byłoby niczym niezwykłym. Uśmiechnął się do swoich poplątanych myśli, mrużąc oczy od przenikliwego wiatru.

Mishelle

Usłyszała czyjeś kroki. Odwróciła twarz w stronę źródła dźwięku i zobaczyła jakiegoś chłopaka. Cóż, nic niezwykłego. Zastanawiała się tylko co on tu robi przy takich temperaturach. Te pytanie mogła zadać również sobie, bo ona też tak robi.
Włożyła dłonie do kieszeni spodni i ruszyła dalej.

Davis

Wyraźnie słyszał skrzypienie swoich butów na śniegu. Niektórych to irytowało, jemu, szczerze mówiąc, było całkowicie obojętne. W pewnym momencie dostrzegł obcą dziewczynę. No proszę, więc nawet na to odludzie kogoś przygnało? Tym lepiej. Zmienił kierunek marszu i zdecydowanym krokiem ruszył w jej stronę.

Mishelle

Nie przejęła się chłopakiem. Wyjęła z kieszeni iPoda, a słuchawki włożyła do uszu. Włączyła odtwarzacz, nucąc jakąś piosenkę pod nosem. Schowała go ponownie do kieszeni i tam już zostawiła dłoń. Szła powoli, obserwując uważnie morze. Od razu przypomniała sobie o aparacie.

Davis

Chłopak nie zwolnił, niezrażony jej zachowaniem. Czyżby to była jedna z tych z rodzaju mniej towarzyskich? Trudno, nie ma powodu żeby rezygnować z rozmowy. Jeśli okaże się nią niezainteresowana to da jej spokój, proste. Zrobił jeszcze parę kroków i się z nią zrównał.
- Cześć. - rzucił niezobowiązująco, jednocześnie przywołując na wargi uśmiech.

Mishelle

- Eem..
Powiedziała po cichu. Zmierzyła go wzrokiem, ale nie mogła go skojarzyć. Trudno, najwidoczniej jakiś tutaj nowy lub po prostu go nie zna, przecież ma do tego prawo. Nadmiar znajomych czasem nie jest dobry.
- Cześć .

Davis

Nie pozwolił sobie na najmniejszy nawet grymas. Dziewczyna nie wyglądała na specjalnie zachwyconą perspektywą rozmowy, no ale zobaczymy.
- Jestem Davis. - zaczął patrząc na nią. Wydawała się nieco zamyślona, może jej coś przerwał? Wzruszył lekko ramionami.
- Chciałem tylko pogadać, ale jeśli Ci przeszkadzam, zrozumiem. - zapewnił z uśmiechem.