Spokojna plaża

Peter

-Peter. - mruknął, po czym wzruszył ramionami. A niech robi co chce. Chłopak miał dzisiaj wyjątkowo dobry humor, więc istniało małe prawdopodobieństwo, że rzuci się na nią z kłami, i pazurami. Kaszlnął gardłowo, po czym naciągnął na głowę kaptur, przeklinając w duchu, tą cholerą zimę.

Bianca · Gość

ile masz lat ? - zapytała po chwili .

Peter

Uniósł jedną brew, chyba samemu się zastanawiając. Co za idiota, żeby nie wiedzieć ile ma się lat ? Żałosne, żałosne. Wyciągnął jedną dłoń z kieszeni, po czym bezceremonialnie walnął się w głowę, robiąc przy tym minę 'Zamknij się, alter ego !'. Wrócił wzrokiem do dziewczyny. -Bodaj 17.

Bianca · Gość

Aha - powiedziała - A czym się interesujesz ? - uśmiechnęła się

Peter

-Życiem. -burknął. Zaczęła go już irytować ciekawość dziewczyny. Przymknął oczy, i policzył w myślach do dziesięciu. -A ty co, książkę piszesz ? - mruknął, już nieco uprzejmiej, unosząc jeną brew.

Bianca · Gość

nie pisze książki . Poprostu chcę Cię poznać - powiedział

Britney

- przechadzała się po plaży ...

Peter

Pokiwał głową, po czym najzwyczajniej w świecie, położył się na piachu. Warknął coś pod nosem do siebie, zapewne o nieodpowiedzialności. Tak, owy matoł jak zwykle zaślepiony przejawami wiosny nie ubrał kurtki. A co mi tam, niech se debil marznie.

Gość

Mały szczeniak wbiegł na plażę. Był widocznie radosny; różowy języczek wysuwał się z małego, czarnego pyszczka; biegał swobodnie, szybko i nieskrępowanie. Usiadł w cieniu drzewa i wypatrywał czegoś, albo kogoś...

Bianca · Gość

uśmiechnęła się

Yaba

Wbiegłam i rozejrzalam się, trochę zdenerwowana. Rozluźniłam się dopiro, kiedy znalazłam owe czarne szczenię.
- De Facto, gdzie się podziewałaś? - zapytałam z karcącą miną.

Gość

-No bo... - suczka wykręcała się - poszłam, do takiego miejsca - wyjaśniła - i tam było dużo psów, i ludzie przychodzili, i patrzyli na psy, oglądali, i w ogóle, i brali, i rozmawiali z innymi ludźmi - wymieniła jednym tchem - no i ja tam poszłam... i taka dziewczyna, mówiła coś do mnie! I dała mi taaaaaką polędwicę! - mała przebiegła około dwudziestu centymetrów i wróciła do Yaby. - i ją zjadłam, a ona mnie wzięła na ręce, i gdzieś zaniosła, i ja się bałam, i był tam inny pies, ale on spał, i nic nie rozumiem... - szczeniak podniósł wzrok na opiekunkę. - A ty wiesz o co chodzi?

Yaba

Spojrzałam z politowaniem na DF. i pokręciłam łbem.
- w sumie, to już nieważne. - odparłam. - jak się czujesz? - zapytałam, gdyż dawno nie widziałam małej.

Kiara

Zamerdała ogonem i spojrzała na Valentine później na Yabe kątem oka.

Gość

-Dobrze, no ale ta polędwica była pyszna! Szkoda że nie spróbowałaś. Ale mi zimno - odparła mała, skacząc do góry, niczym czarna piłeczka, dla rozgrzania. - Co robimy?