Schronisko "Zwierzęcy Kąt"

Dżeki

Znów wstał i zamachał ogonem. Zrobił gest zachęcający do zabawy, pochylając przednie łapy, a przednie miał wyprostowane. Nadal machając ogonem i ,,śmiejąc się'' czekał na reakcję dziewczyny.

Phanaber

Zaśmiała się i zapięła mu smycz, żeby nie siedział non stop w klatce, ale też, żeby nie uciekł. Usiadła naprzeciwko wyjścia z klatki, wyciągając z kieszeni kolejne smakołyki.
- No co, mały? Pójdziemy po piłeczkę?- Zapytała go z zachwytem. Polubiła go.

Dżeki

Stał spokojnie gdy Phanaber zapinała mu smycz, a widząc smakołyki wstał i pewnym krokiem podążał za nią. Szedł zadowolony machając ogonem.

Phanaber

Zdziwiła się, że szedł tak posłusznie, ale była zadowolona. Wyjęła z wielkiego kosza na zabawki nieielką piłkę, poczym zaprowadziła go na duży trawnik niedaleko klatek. Rzuciła mu piłkę, ale na taką odległość, aby pies nie zawisł na smyczy xd.

Dżeki

Obserwował dokładnie lecącą piłkę i w podskokach zaczął za nią gonić. Gdy ją złapał przez chwilę się nią pobawił, a później ,,pochwalił się'' przynosząc piłkę do stóp dziewczyny. cały czas merdał ogonem. Tak, jeszcze pamiętał jak to był szczeniakiem i uczyli go oddawać piłkę. Niestety został porzucony, gdy jeden członek rodziny dostał alergii na sierść psów. Lecz teraz o tym nie myślał i interesowała go tylko piłka.

Phanaber

- Dobry piesek.- Pochwaliła go, głaszcząc po łebku i siadając po turecku na środku trawnika. Wzięła od neigo pilkę i rzuciła mu ponownie.

Dżeki

Ciągle z tym radosnym wyrazem pyska pognał za piłką, złapał ją i znów przyniósł dziewczynie. Trudno było nie dostrzec, że był bardzo zadowolony, uwielbiał biegać za aportami.

Phanaber

- Zdolny z ciebie psiak.- Stwierdziła z rozbawieniem, machając mu piłką przed nosem. W pewnym momencie zamachnęła się i udała, że rzuciła piłkę, tak naprawdę zaraz po tym chowając ją za plecami.

Dżeki

Gdy Phanaber machała piłką, jego nos latał w jedną stronę i w drugą. Myśląc, że piłka już leci, chciał ją dorwać więc wybiegł trochę lecz po chwili się zatrzymał. Zaczął się rozglądać nie widząc piłki. W końcu odwrócił się do dziewczyny patrząc na nią ze zdziwieniem. ,, I gdzie się podziała ta piłka'' pomyślał sobie.

Phanaber

Zaczęła się śmiać.
- No, szukaj piłki.- Powiedziała ze śmiechem, widząc minę psiaka.

Dżeki

Usiadł i nadal patrzał na Phanaber. Podszedł do niej i okrążył ją. Gdy zobaczył piłkę szczeknął radośnie, ale nie zbyt głośno.

Phanaber

Wybuchnęła śmiechem.
- No dobra, za mądry jesteś.- Stwierdziła i teraz już rzuciła mu piłkę bez żadnych zagrywek xd.

Dżeki

Znów pognał za piłką i gdy już miał ją wziąć do pyska przewrócił się, przez smycz. Lecz po chwili wstał i wziął z powrotem piłkę i oddał ją dziewczynie. Udawał, że nic się nie stało, ale w końcu wywrócenie się to nic takiego. Tak to już jest jak ma się takie krótkie nogi.

Phanaber

- Żyjesz?- Zapytała, usiłując się nie śmiać, bo upadek wyglądał komicznie. Pogłaskała go po łebku.- Nie jesteś głodny, co?- Zapytała.

Dżeki

Usiadł i na pytanie dziewczyny szczeknął znacząco. Oddychał dosyć szybko, przez to, iż zmęczył się ciągłym bieganiem za piłką. Oczywiście był spragniony jakby nie pił przez pół roku i nawet zgłodniał.